Bataclan. Το θέατρο που πήρε το όνομα του από οπερέτα του Όφενμπαχ και αρχικά ήταν μουσικό καφενείο σε σχήμα παγόδας. Εδώ, το 1972, οι Lou Reed, John Cale και Nico τραγούδησαν το θρυλικό “Waiting for the man” (βίντεο)

Το θέατρο Bataclan, που τα τελευταία 24ωρα βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, λόγω της πολύνεκρης τρομοκρατικής επίθεσης στο Παρίσι, έχει τη δική του ιστορία.

Σχεδιάστηκε το 1864 από τον αρχιτέκτονα Charles Duval. Το όνομα Ba-Τa-Clan, προέρχεται από μια οπερέτα του Ζακ Όφενμπαχ (Jacques Offenbach).

Παράλληλα όμως παραπέμπει και στην έκφραση “le tout Bataclan”, που χρησιμοποιήθηκε ως εκφραστικό λογοπαίγνιο σε ένα δημοσίευμα του 1700 και σημαίνει “όλοι στο Bataclan”.

Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως καφέ, όπου μπορούσαν ερασιτέχνες μουσικοί να παίξουν τη μουσική τους.

Το στυλ του είναι επηρεασμένο από την κινεζική κουλτούρα και έχει σήμα – κατατεθέν το σχήμα της παγόδας, ενώ το εσωτερικό του έχει σχήμα πετάλου.

Πρώτος διαχειριστής ήταν ο επιχειρηματίας André Martin, ενώ το 1892 αγοράστηκε από τον τραγουδιστή Paulus.

Με την πάροδο του χρόνου το ιδιοκτησιακό καθεστώς στάθηκε αφορμή ο χώρος να γνωρίσει μεγάλες στιγμές, αλλά και σημαντικές δυσκολίες.

Μετά το 1910 πήρε τη σημερινή του μορφή και χρησιμοποιήθηκε ως θεατρική σκηνή.

Το 1926 η αίθουσα μετατράπηκε σε κινηματογράφο. Μια πυρκαγιά που ξέσπασε το 1933 κατέστρεψε ένα σημαντικό μέρος του ενώ το κεντρικό κτήριο καταστράφηκε οριστικά το 195ο.

Μια δεκαετία αργότερα, ανακαινίζεται ριζικά και λειτουργεί ως “Αίθουσα Θεαμάτων”, όπως αποκαλούσαν το θέατρο εκείνη την εποχή.

Στην ιστορία έχει περάσει το live των Lou Reed, John Cale και Nico της 29/1/1972, όταν λίγο μετά την διάλυση των Velvet Underground τραγούδησαν εδώ: “Waiting for the man”, “Berlin”, “Heroin”, “Pale blue eyes”.

Το Bataclan είναι γνωστό για το εκλεκτικό του πρόγραμμα, τις ενδιαφέρουσες εκθέσεις και τις διοργανώσεις του.

Είναι ένας από τους διασημότερους συναυλιακούς χώρους που μπορεί να φιλοξενήσει 1.500 θεατές.