Αστυνομία εναντίον διαδηλωτών στην Ελλάδα. Χρησιμοποίησαν αυτοσχέδιες αντλίες νερού ως μέσο καταστολής. Σε ποια περίπτωση οι διαδηλωτές αφόπλισαν τους αστυνομικούς

Οι πυροσβεστικές αντλίες ως μέσο καταστολής δυναμικών συγκεντρώσεων δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο. Εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στην Αθήνα, στις διαδηλώσεις φοιτητών το 1874.

Έκτοτε χρησιμοποιήθηκαν αρκετές φορές σε διαδηλώσεις και απεργίες εργατών, κυρίως τη δεκαετία του 1920, με αποκορύφωμα την “μονομαχία” με νερό τον Νοέμβριο του 1929.

Μελάνι και νερό εναντίον των φοιτητών

Το 1874 ήταν μια περίοδος πολιτικών αναταραχών  για την Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός Δημήτρης Βούλγαρης μαζί με τον Υπουργό Στρατιωτικών Δημήτρη Γρίβα αντιμετώπιζαν μεγάλα προβλήματα αμφισβήτησης λόγω της διαφθοράς. Την ίδια περίοδο, ο Χαρίλαος Τρικούπης αμφισβητούσε ανοιχτά τον βασιλιά Γεώργιο Α’ και χιλιάδες πολίτες συμφωνούσαν μαζί του. Οι κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνταν στο κέντρο της Αθήνας ήταν δυναμικές με πρωταγωνιστές τους φοιτητές.

Η αστυνομία, για να αντιμετωπίσει το οργισμένο πλήθος χρησιμοποιούσε τους έφιππους αστυνομικούς, οι οποίοι συνήθιζαν να λιθοβολούν τους διαδηλωτές. Σε μια από αυτές τις συγκεντρώσεις, η αστυνομία αποφάσισε αντί για πέτρες να πετάξει νερό, χρησιμοποιώντας την αντλία της Πυροσβεστικής. Οι διαδηλωτές αιφνιδιάστηκαν και διαλύθηκαν αμέσως. Ο στόχος, όμως, δεν ήταν μόνο να διαλυθεί η συγκέντρωση, αλλά και να στιγματιστούν οι “ταραχοποιοί”. Γι’ αυτό μαζί με το νερό πέταξαν και μελάνι.

Οι αντλίες χρησιμοποιήθηκαν και σε εκλογικές συγκεντρώσεις

Την προεκλογική περίοδο του 1892, οι εκλογικές συγκεντρώσεις είχαν απαγορευτεί μετά τις εννιά το βράδυ, με τις διαταγές του περίφημου αστυνομικού διευθυντή, Δημήτρη Μπαϊρακτάρη. Πλήθος υποστηρικτών του Δημήτρη Ράλλη, μετά από μια συγκέντρωση, κατέληξαν έξω από τα γραφεία του εντύπου “ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ”.

Εκεί, ο υποψήφιος πρωθυπουργός εκφώνησε έναν διθυραμβικό λόγο, ο οποίος συνεχίστηκε και μετά τις εννιά. Ο Μπαϊρακτάρης εμφανίστηκε αμέσως και διέταξε να διαλυθεί η συγκέντρωση. Το συγκεντρωμένο πλήθος αρνήθηκε να αποχωρήσει. Το σύνθημα “έξω η αστυνομία” εκνεύρισε τόσο τον αδιάλλακτο διοικητή, που έδωσε εντολή στον χειριστή της πυροσβεστικής αντλίας να ανοίξει “πυρ”. Το νερό χύθηκε άφθονο τόσο στους συγκεντρωμένους όσο και μέσα στα γραφεία της εφημερίδας. Οι δημοσιογράφοι, που δεν είχαν σχέση με την πολιτική εκδήλωση, δεν φάνηκε να ενδιαφέρουν την αστυνομία.

Το βρεγμένο ψήφισμα στη Βουλή

Τον Ιανουάριο του 1927 πραγματοποίησαν απεργία οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και οι σοφέρ των Αθηνών. Μετά τη διαδήλωση οι απεργοί συνεδρίασαν στο Δημοτικό Θέατρο και αποφάσισαν μετά την ομιλία του προέδρου τους να διαδηλώσουν προς το Κοινοβούλιο.

Μόλις έφτασαν στην οδό Σταδίου συνάντησαν μπλόκο της αστυνομίας, το οποίο προσπάθησαν να περάσουν, σπρώχνοντας τους αστυνομικούς. Οι χωροφύλακες άρχισαν να πυροβολούν για εκφοβισμό, προκαλώντας πανδαιμόνιο. Ο Υπουργός Εσωτερικών Παναγής Τσαλδάρης διέταξε να σταματήσουν οι πυροβολισμοί και οι χωροφύλακες άνοιξαν τις αντλίες νερού. Οι διαδηλωτές νίκησαν τις αντλίες, αφού κατέλαβαν τα πυροσβεστικά οχήματα και έκοψαν τις μάνικες. Από την κορυφή ως τα νύχια βρεγμένοι, μπήκαν στη Βουλή και παρέδωσαν το ψήφισμα διαμαρτυρίας. Ήταν το πρώτο βρεγμένο ψήφισμα που πέρασε την πόρτα του Κοινοβουλίου.

Η πρώτη μονομαχία με νερό

Τον Νοέμβριο του 1929 αστυνομικοί και φοιτητές προχώρησαν σε συγκρούσεις γύρω από το Πανεπιστήμιο. Οι φοιτητές χρησιμοποιώντας τις αντλίες πυρόσβεσης του κτηρίου κατάβρεξαν τους αστυφύλακες. Εκείνοι με τη σειρά τους, άρχισαν να καταδιώκουν φοιτητές εντός του πανεπιστημιακού νοσοκομείου, δέρνοντας από λάθος βοηθούς γιατρών και νοσηλευτικό προσωπικό.

Η κορυφαία στιγμή ήταν όταν εμφανίστηκε η αστυνομική αντλία και άρχισε να ρίχνει νερό στους φοιτητές. Εκείνοι απάντησαν εκτοξεύοντας νερό από τις αντλίες του Πανεπιστημίου. Ήταν η πρώτη μονομαχία με νερό στον κόσμο!

Περισσότερες πληροφορίες για τις αντλίες και πώς χρησιμοποιήθηκαν, διαβάστε το δεύτερο βιβλίο με ιστορίες από τη Μηχανή του Χρόνου «Ένοχοι και αθώοι», που υπογράφουν οι βασικοί συντελεστές της εκπομπής, Χρίστος Βασιλόπουλος και Δημήτρης Πετρόπουλος. Στις σελίδες του θα διαβάσετε 23 ιστορίες, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή.

Πηγή χαρακτηριστικής φωτογραφίας: Ηλεκτρονική εφημερίδα Ο Μικρός Ρωμηός του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών – Ιδρύματος Βούρου Ευταξία