Από που εμπνεύστηκαν οι Coldplay για να γράψουν το “Viva la vida”. Η Φρίντα Κάλο και ο πίνακας του φιλέλληνα ζωγράφου

Από το βιβλίο «Οι κρυμμένες ιστορίες πίσω από τα τραγούδια»

“Viva la vida” στα ισπανικά σημαίνει “Ζήσε τη ζωή”.

Η φράση βρίσκεται και πάνω στον ομότιτλο πίνακα της Φρίντα Κάλο.

Η Κάλο ήταν μία μεξικάνα ζωγράφος που συνήθιζε να χρησιμοποιεί έντονα χρώματα στις ζωγραφιές της, οι περισσότερες από τις οποίες είναι αυτοπροσωπογραφίες.

Στάθηκε ιδιαίτερα άτυχη, αφού στα 6 της χρόνια αρρώστησε από πολιομελύτιδα και στα 18 της είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα, με αποτέλεσμα να σπάσει τη σπονδυλική της στύλη.

Στο υπόλοιπο της ζωής της υπέφερε από οξείς πόνους, υποβλήθηκε σε περισσότερες από τριάντα εγχειρήσεις και υπήρχαν περίοδοι στις οποίες έμενε κλινήρης για μήνες. Παρόλα αυτά δεν έχασε το κουράγιο της και συνέχισε να ζωγραφίζει μέχρι το θάνατό της το 1954. Στον πίνακα με τον αισιόδοξο τίτλο “Viva la vida” έμελλε να βάλει την τελευταία της πινελιά.

Το έργο απεικονίζει ολόκληρα και κομμένα καρπούζια, με τα οποία η Κάλο ήθελε να συμβολίσει τις απλές χαρές της ζωής, όπως η απόλαυση μιας φέτας καρπουζιού μέσα στο ζεστό καλοκαίρι. Ο πίνακας αρχικά δεν είχε κάτι γραμμένο πάνω του και κάποια στιγμή αργότερα, η Κάλο αποφάσισε να γράψει το όνομά της, την τοποθεσία της, τη χρονολογία και με μεγάλα κεφαλαία γράμματα τον τίτλο του. Οκτώ μέρες μετά πέθανε.

Ο Κρις Μάρτιν, τραγουδιστής των Coldplay, είχε δηλώσει στο περιοδικό Rolling Stone ότι αποφάσισε να ονομάσει όχι μόνο το τραγούδι, αλλά και τον δίσκο που ετοίμαζαν, “Viva la vida”, όταν είδε τον συγκεκριμένο πίνακα. Η σύνθεση, σύμφωνα με τον μπασίστα τους, «είναι μία ιστορία για έναν βασιλιά που έχασε το βασίλειό του. Η όλη εικονογράφηση του δίσκου σχετίζεται με επαναστάτες και αντάρτες. Σε κάποιους στίχους υποβόσκει μια ελαφρώς αντιεξουσιαστική ματιά».

Απ’ ό,τι φαίνεται, μετά τη μουσική, η ζωγραφική είναι η άλλη αγαπημένη τέχνη του συγκροτήματος. Στο εξώφυλλο του δίσκου βρίσκεται ο πίνακας του 1830 “La Liberte guidant le peuple” του Ευγένιου Ντελακρουά, που αναφέρεται στη Γαλλική Επανάσταση. Ο πίνακας δείχνει μία γυναίκα, που είναι η προσωποποίηση της ελευθερίας, να οδηγεί τον στρατό ανάμεσα από πτώματα, κρατώντας υψωμένη την τρικολόρε σημαία της Γαλλίας.

Απόσπασμα από το βιβλίο: «Οι κρυμμένες ιστορίες πίσω από τα τραγούδια», Τάσος Βαφειάδης, εκδόσεις ΖΗΤΗ

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Γαρύφαλλε Γαρύφαλλε». Το θρυλικό τραγούδι των Πελόμα Μποκιού που δεν τραγουδάει ο Βλάσσης Μπονάτσος. Γράφτηκε σε ένα βράδυ και περιγράφει την ιστορία του «τρελού του χωριού»