Αντζελίνα Τζολί. «Ο ρόλος της Κάλλας ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν»

«Μ’ ενδιέφερε να ρίξω τους προβολείς σε μία γυναίκα που όλοι την χρησιμοποίησαν για το ταλέντο της και στο τέλος, θέλησε απλώς να τραγουδήσει για τον εαυτό της. Να βρει τη δική της φωνή» δήλωσε ο Πάμπλο Λαραΐν για τη νέα του ταινία «Maria» που καταπιάνεται με τη ζωή της Μαρίας Κάλλας, με την Αντζελίνα Τζολί να ερμηνεύει τη μεγάλη σοπράνο.

Η ταινία του Χιλιανού σκηνοθέτη έκανε την επίσημη πρεμιέρα της χθες βράδυ (29/8) στο 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας με το κοινό να της χαρίζει ένα παρατεταμένο και θερμό χειροκρότημα, ωστόσο οι γνώμες των δημοσιογράφων και επαγγελματιών είναι διχασμένες.

Για «μεγαλοπρεπή και εντυπωσιακή» επιστροφή της Τζολί κάνουν λόγο μερικοί, ενώ άλλοι μιλούν για μια «γυαλισμένη και υπερβολική ταινία». Οι περισσότεροι εκθειάζουν την «στιβαρή και πειστική» ερμηνεία της Αμερικανίδας ηθοποιού, ωστόσο κάποιοι την χαρακτηρίζουν «ρηχή και άνευρη», «σαν να παίζει μια γυναίκα η οποία ερμηνεύει τη Μαρία Κάλλας».

Η αλήθεια είναι ότι η απόσταση που κρατάει ο Χιλιανός σκηνοθέτης από την μεγάλη ντίβα της όπερας, κάνουν την ταινία να μοιάζει (όπως πολύ εύστοχα έγραψε το έγκυρο περιοδικό The Hollywood Reporter) με ένα «απαστράπτον κόσμημα κλεισμένο σε γυάλινη προθήκη το οποίο σε προσκαλεί να το κοιτάξεις, αλλά όχι να το αγγίξεις».

Με τη «Maria» που διεκδικεί το Χρυσό Λέοντα, ο Χιλιανός σκηνοθέτης κλείνει την άτυπη τριλογία του στη μεγάλη οθόνη με τα πορτραίτα διάσημων γυναικείων προσωπικοτήτων μετά τα «Τζάκι» (2016) με την Νάταλι Πόρτμαν ως Τζάκι Κένεντι και «Σπένσερ»(2021) με την Κρίστεν Στιούαρτ ως Πριγκίπισσα Νταϊάνα.

Στη συνέντευξη Τύπου ο Πάμπλο Λαραΐν εξηγώντας γιατί επέλεξε αυτή τη φορά να κάνει μία βιογραφική ταινία για την Μαρία Κάλλας, είπε: «Δεν γίνονται πολλές ταινίες για την όπερα σήμερα. Προσωπικά, αγαπούσα την Μαρία Κάλλας από μικρό παιδί. Κανείς μας δεν ξέρει τί πραγματικά συνέβαινε πίσω από τις πόρτες του διαμερίσματός στο Παρίσι τη δεκαετία του ‘70. Οπότε δεν ξέρω αν αυτή που παρακολουθούμε στην ταινία είναι η αληθινή ιστορία των τελευταίων ημερών της. Ωστόσο αυτό που ένιωθα είναι ότι υπήρχε αγάπη, όχι μόνο μοναξιά και απελπισία. Ο μπάτλερ και η οικονόμος της την προστάτευαν. Δεν ήθελα να κάνω μία ταινία που θα ήταν εξ’ ορισμού τραγωδία».

«Είναι το πιο τρομακτικό πράγμα που έχω κάνει»

«Δεν θα σας το κρύψω, είναι το πιο τρομακτικό πράγμα που έχω κάνει, να προσπαθήσω να ερμηνεύσω τον τρόπο που ερμήνευε η Κάλλας την μουσική» παραδέχτηκε η Αμερικανίδα ηθοποιός σημειώνοντας ότι για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ρόλου παρακολούθησε μαθήματα τραγουδιού, ωστόσο την πρώτη φορά που έπαιξε σε μία σκηνή που η Κάλλας τραγουδάει, έτρεμε.

Η προετοιμασία της για την ταινία κράτησε σχεδόν επτά μήνες. «Ο Πάμπλο μου έδωσε χρόνο να προοδεύσω, αλλά φοβόμουν ότι δεν θα ανταποκρινόμουν» είπε η Αντζελίνα Τζολί. «Στην αρχή, όταν αποδέχτηκα το ρόλο, πίστευα ότι η μεγαλύτερη πρόκληση θα ήταν τεχνική, στο πώς ερμηνεύεις όπερα. Όμως δεν ήταν καθόλου έτσι. Ήταν περισσότερο συναισθηματική. Έπρεπε να βρω τη “φωνή” μου κι εγώ. Και δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο μου ήταν αυτό και πόσο “κλειδωμένη” ήμουν. Αυτός ο ρόλος ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν. Ένιωσα ότι η Μαρία με σκηνοθέτησε μαζί με τον Πάμπλο. Ήταν με έναν τρόπο η δασκάλα μου για τον ρόλο».

Μιλώντας για πώς ένιωσε η ίδια για την Μαρία Κάλλας, είπε πως θα ήθελε να ήταν εδώ σήμερα. «Λίγο πριν πεθάνει, προσπάθησε να ξαναβρεί τη ζωή της, όμως οι κριτικοί ήταν ανελέητοι μαζί της. Νομίζω ότι πέθανε με τη θλίψη ότι δεν την αγαπούσαν πια. Θα ήθελα να είναι εδώ σήμερα και να δει ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Αγαπήθηκε πολύ και ως ντίβα και ως γυναίκα». Όπως είπε η λέξη ντίβα σήμερα μπορεί να έχει πλέον αρνητική χροιά, ωστόσο η Κάλλας της ξαναέμαθε τη λέξη: «Νομίζω ότι οι μεγάλοι συνθέτες την χρησιμοποιούσαν αλλιώς, για να περιγράψουν κάποια που είναι άριστη και τελειομανής στη δουλειά της. Όλα τα άλλα έρχονταν μετά. Η Κάλλας ήταν τόσο αυστηρή και τόσο πειθαρχημένη πρώτα με τον εαυτό της».

Όσο για το αν η ίδια αναγνωρίζει κοινά στοιχεία με τη μεγάλη σοπράνο, η Αμερικανίδα ηθοποιός είπε: «Σε πολλά της μοιάζω, αλλά δε θα τα αποκαλύψω εδώ. Ίσως τα ξέρετε ή τα υποθέτετε. Το κοινό μας σημείο είναι η εξαιρετικά απαλή πλευρά της και το γεγονός ότι δεν μπορούσε να την εκφράσει δημόσια. Πόσο ευάλωτη ήταν στην πραγματικότητα, ενώ έδειχνε αυστηρή και σκληρή».

Παρόλο που το όνομά της ακούγεται ήδη ως μία από τις σοβαρές υποψηφιότητες για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, η Αντζελίνα Τζολί δήλωσε ότι οι μόνοι που την ενδιαφέρουν αυτή τη στιγμή είναι οι θαυμαστές της Κάλλας και οι λάτρεις της όπερας. «Ο μεγαλύτερος φόβος μου θα ήταν να τους απογοητεύσω και να μην υπηρετήσω τη φήμη αυτής της γυναίκας» δήλωσε.