“Αν δε χώρας μέσα σε μια ονειροπαγίδα…”. Αυτές είναι οι ονειροπαγίδες που τραγούδησαν οι ΤΡΥΠΕΣ. Στα δίχτυα τους “έμπλεκαν” οι εφιάλτες των μικρών παιδιών

Αν δε χώρας μέσα σε μια ονειροπαγίδα

Αν δε χώρας σε μια αγκαλιά φυλακή

Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα

παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς.

Ποιος δεν έχει ακούσει τους στίχους από τις Τρύπες; πόσοι όμως γνωρίζουν ότι υπάρχουν ονειροπαγίδες και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης των ινδιάνων Οτζίμπουε;

Τις κρεμούσαν επάνω από τα κρεβάτια των μικρών παιδιών, για να εμποδίζουν τους εφιάλτες να “εισβάλλουν” στον ύπνο τους. Είναι κάτι σαν τις χάντρες που κρεμάμε κι εμείς στα μαξιλάρια των νεογέννητων για να τα προστατεύει από το κακό μάτι.

Τις δεκαετίες 1960 – ’70 και άλλες φυλές υιοθέτησαν την φιλοσοφία της ονειροπαγίδας, όπως οι Λακότα, που πίστευαν ότι το πεπρωμένο του μέλλοντος τους περνούσε από εκεί. Ένα ξύλινος κύκλος από ιτιά και ένα πλέγμα που μοιάζει με ιστό αράχνης, για να “μπλέκονται” οι εφιάλτες τις νύχτες και να εξανεμίζονται την αυγή. Από τις μικρές τρύπες “ξεγλιστρούσαν” τα καλά όνειρα. Τις στόλιζαν με φτερά, κοχύλια και ημιπολύτιμους λίθους.

Τις κρεμούσαν πάνω από τα προσκεφάλια των μικρών παιδιών και δεν τις έπαιρναν μέχρι να ξεφτίσουν εντελώς. Τις περισσότερες φορές η καθεμιά κρατούσε γα χρόνια. Ως αντικείμενο δεν τροποποιήθηκε αλλά ούτε μεταλλάχτηκε από τις νέες γενιές. Υπάρχει ακόμη και πολλοί τις αγοράζουν γιατί πιστεύουν ότι φέρνουν θετική ενέργεια όπου τις τοποθετούν.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:  Σπάνιες φωτογραφίες αρχηγών και μελών της ινδιάνικης φυλής «Κρι». Κυνηγούσαν με τα τόξα βουβάλια και αρκούδες και πίστευαν ότι όλα τα φυσικά αντικείμενα έχουν ψυχή και πνεύμα.