Άγιος Γερμανός. Ο Πατριάρχης που ευνούχισαν οι πολιτικοί αντίπαλοι του πατέρα του. Δείτε το χωριό όπου τον τιμούν

Ο Άγιος Γερμανός βρίσκεται μόλις 7 χλμ από τις όχθες των Πρεσπών και η  θέση του στον χάρτη μοιάζει να αγγίζει τη συνοριακή γραμμή της Ελλάδας με τα γειτονικά Σκόπια.

Στην πραγματικότητα όμως, το μόνο που τον χωρίζει από αυτά είναι το όρος Βαρνούντα, στην μια πλευρά του οποίου είναι μάλιστα σκαρφαλωμένος. Η απόσταση που τον χωρίζει από την πόλη της Φλώρινας είναι μόλις 48 χιλιόμετρα. 

Οφείλει την ονομασία του στον ομώνυμο βυζαντινό ναό του 10ου αιώνα που είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Αγίου Γερμανού, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος μάλιστα αποτελεί και τον πυρήνα ολόκληρου του χωριού, όντας στο κεντρικότερο σημείο του.

Ο Γερμανός καθαιρέθηκε την περίοδο της εικονομαχίας και αναδείχθηκε σε τοπικό άγιο της περιοχής.

Είναι πιθανό να λειτούργησε ως επισκοπικός ναός των Πρεσπών, μετά την εγκατάλειψη της βασιλικής του Αγίου Αχιλλείου. Το 1882 κτίστηκε μια ευμεγέθης τρίκλιτη βασιλική, αφιερωμένη στον ίδιο άγιο, η οποία προσκολλήθηκε στο δυτικό τοίχο του βυζαντινού ναού.

Στο εσωτερικό του ναού σώζονται τοιχογραφίες του 11ου, του 13ου και του 18ου αιώνα.

Μάλιστα τα περισσότερα από αυτά χτίστηκαν πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στον παραδοσιακό οικισμό του. Στις μέρες μας το χωριό αξιοποιείται τουριστικά εκμεταλλευόμενο την τουριστική κίνηση προς τον εθνικό δρυμό των Πρεσπών.

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση το σκήνωμα του Αγίου Γερμανού φιλοξενείται στο χώρο της βόρειας κεραίας του σταυρού του ναού.

Δείτε το βίντεο του συνεργάτη μας Μαρίνου Χαραλαμπόπουλου από το travelinspiration:

Ο Πατριάρχης που ευνουχίστηκε για πολιτικούς λόγους

Ο Γερμανός γεννήθηκε περί το 634 στην Κωνσταντινούπολη και καταγόταν από επιφανή οικογένεια της Πόλης. Ήταν γιος ενός επιφανούς και ισχυρού πατρικίου, ονόματι Ιουστινιανού, τον οποίο ο Κωνσταντίνος Δ’ (668-685) θανάτωσε από φθόνο. Τον δε νεαρό Γερμανό ο αυτοκράτορας τον ευνούχησε για να παρεμποδίσει την άνοδό του στα συγκλητικά αξιώματα.

Ο Γερμανός εισήλθε στον κλήρο της εκκλησίας και απομακρύνθηκε από κάθε κοσμική δραστηριότητα. Αφιερώθηκε στην μελέτη των Γραφών και απέκτησε βαθειά θεολογική κατάρτιση. Χειροτονήθηκε μητροπολίτης Κυζίκου το 705 και ανέλαβε αμέσως αγώνα κατά των παραφυάδων της αιρέσεως του μονοθελητισμού, γεγονός που τον οδήγησε σε εξορία από τον αρμενικής καταγωγής αυτοκράτορα Φιλιππικό (711-713), ο οποίος επιδίωκε την αναθέρμανση της αίρεσης για πολιτικούς λόγους.

Η αυτοκρατορία βρισκόταν υπό την απειλή των Αράβων στα νότια σύνορά της. Εκεί κυριαρχούσαν πληθυσμοί, που ασπάζονταν το μονοφυσιτικό δόγμα.

Ο Φιλιππικός συγκάλεσε σύνοδο στα ανάκτορα για να άρει την καταδίκη του μονοθελητισμού από τη ΣΤ’ Οικουμενική Σύνοδο Η απόφασή του να καταστρέψει την εικόνας τη  Συνόδου που βρισκόταν στα ανάκτορα, προκάλεσε την αντίδραση και του Πάπα της Ρώμης, Κωνσταντίνου. Αυτή θεωρείται η αρχή της Εικονομαχίας, που ταλάνισε τη Βυζαντινή αυτοκρατορία τα επόμενα χρόνια.

Εναντίον του Φιλιππικού έγινε πραξικόπημα, συνελήφθη και τυφλώθηκε στον Ιππόδρομο. Νέος αυτοκράτορας του Βυζαντίου ανέλαβε ο αρχιγραμματέας του παλατιού Αρτέμιος, ο οποίος ονόμασε εαυτόν Αναστάσιο Β’.  Ο Γερμανός αποκαταστάθηκε στην έδρα του και εξελέγη πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, στις 11 Αυγούστου 715.

Μία από τις πρώτες ενέργειές του ήταν η εξεύρεση τρόπου για την προσέγγιση και τη συνδιαλλαγή με την Αρμενική Εκκλησία.

Αντιτάχθηκε στην Εικονομαχία και ήλθε σε σύγκρουση με τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ τον Ίσαυρο.

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις επεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας στα θρησκευτικά ζητήματα παραιτήθηκε από τον πατριαρχικό θρόνο.

Μετά την παραίτησή του, ο Γερμανός αποσύρθηκε στο πατρικό του στο Πλατάνιο, όπου και πέθανε στις 11 Μαΐου 740. Σύμφωνα με μια άλλη εκκλησιαστική αναφορά τα λείψανα του τιμώνται στον ναό Bort-les-Orgues στην Γαλλία, όπου, καθώς φαίνεται, μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη, μετά την 4η Σταυροφορία.