’59. Έγκλημα στα Σπάτα. Η δολοφονία του πλούσιου μετανάστη. Ο δράστης σκότωσε και τον κωφάλαλο συνεργό του για να πάρει το μερίδιό του. Οι εφημερίδες τον χαρακτήρισαν “O δολοφόνος με τα ψυχρά μάτια”

Το κείμενο έστειλε η αναγνώστριά μας, Τζέμα Δεσύλλα

Τον Νοέμβριο του 1959 ένα στυγερό έγκλημα συγκλόνισε την Αθήνα. Στις 27 Οκτωβρίου του 1959 ο κτηματίας Γεώργιος Μανίδης βρέθηκε με πολτοποιημένο το κεφάλι στο σπίτι του στο Χαϊδάρι από την κουμπάρα του, Αγγέλα Ρετσίνη.

Ο Γεώργιος Μανίδης ήταν μεγαλοκτηματίας από τη Χίο ο οποίος μεγαλούργησε σαν μετανάστης στις Η.Π.Α. Επέστρεψε στην Ελλάδα πριν τον πόλεμο, αγόρασε μεγάλες εκτάσεις στο Χαϊδάρι ενώ ίδρυσε και εργοστάσια ζωοτροφών. Αναμφισβήτητα ήταν ένας από τους πλουσιότερους κατοίκους της περιοχής.

Σύμφωνα με τις έρευνες της χωροφυλακής αλλά και της Αστυνομίας πόλεων που αργότερα αναμείχθηκε στις έρευνες, ο δολοφόνος εισήλθε στην κατοικία του θύματος, παραβιάζοντας το παράθυρο της κουζίνας. Το θύμα πάλεψε για αρκετή ώρα με το δράστη, ο οποίος τελικά του πολτοποίησε το κεφάλι με ένα σιδερένιο, βαρύ αντικείμενο. Κίνητρο της δολοφονίας θεωρήθηκε η περιουσία του δολοφονηθέντος Μανίδη, ο οποίος ήταν χήρος και άτεκνος. Πρόσφατα, ο Μανίδης είχε λάβει ένα σημαντικό ποσό από μία εταιρεία πετρελαιοειδών.

Tην προηγούμενη μέρα σε μια ταβέρνα μάλλον καυχήθηκε για τα κέρδη του και είπε ότι θα τα καταθέσει στην τράπεζα.

Αρχικά, θεωρήθηκαν ύποπτοι οι αθίγγανοι της περιοχής και μάλιστα συνελήφθησαν γύρω στα πενήντα άτομα τα οποία στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθερα λόγω έλλειψης στοιχείων.

Σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 15 Νοεμβρίου βρέθηκε από έναν αγροφύλακα ένα πτώμα στα Σπάτα, στα ερείπια ενός παλιού μοναστηριού. Το θύμα ήταν ο Ν. Πειρουνάκης (ή Πηρουνάκης) ο οποίος βρέθηκε δολοφονημένος με τον ίδιο φριχτό τρόπο. Του είχαν πολτοποιήσει το κεφάλι με μια κοτρόνα. Ο Πειρουνάκης ήταν κωφάλαλος και λίγες μέρες πριν τη δολοφονία του, τον είχαν δει στο Κορωπί με ματωμένα ρούχα.

Σε συνδυασμό και με άλλα στοιχεία θεωρήθηκε ύποπτος για τη δολοφονία του Μανίδη μαζί με άλλον έναν κωφάλαλο άνδρα, τον Βασίλη Παπαθανασίου. Στην τσέπη του Πειρουνάκη βρέθηκε ένα σημείωμα το οποίο ανέφερε: «να φυλάγεσαι από τον Παπαθανασίου γιατί δεν είναι εντάξει». Ύποπτος θεωρήθηκε αμέσως ο Βασίλης Παπαθανασίου.

Ο Παπαθανασίου ήταν λούστρος στο Αιγάλεω και αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Αρχικά, αρνήθηκε κάθε ανάμειξη στο έγκλημα. Στη συνέχεια όμως, ομολόγησε και σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, υπήρξε εξαιρετικά ψύχραιμος, κυνικός και απαθής κατά την ομολογία του. Υποστήριξε ότι σκότωσε τον Πειρουνάκη τόσο για να μην ομολογήσει τη δολοφονία του Μανίδη όσο και για να μην του παραχωρήσει το μερίδιο που του αναλογούσε από τα κλοπιμαία.

Μάλιστα του είχαν κλέψει και το ρολόι που φορούσε στο χέρι.

Στην κατάθεσή του είπε ότι σκότωσε το θύμα, όσο κοιμόταν, χρησιμοποιώντας μια καρέκλα αντί για το σιδερένιο αντικείμενο που είχε προαναφέρει. Κατά τη διάρκεια της δίκης οι εφημερίδες σχολίαζαν την κυνικότητα και την απάθεια που τον διέκρινε.

Το γεγονός ότι ήταν κωφάλαλος λειτούργησε ως ελαφρυντικό με αποτέλεσμα να έχει μειωμένη ποινή και απέφυγε την καταδίκη σε θάνατο. Ο Τύπος όμως τον αντιμετώπισε με σκληρότητα. Σχολίαζε με ευφάνταστο τρόπο τα ψυχρά, γκρίζα μάτια του Παπαθανασίου, τις φιγούρες του παππού και της άρρωστης μητέρας του, ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο έτρωγε κατά τα διαλείμματα. Σε αντίθεση με τη δικαιοσύνη, οι εφημερίδες δεν έδειξαν κανένα οίκτο στην κατάστασή του. Ήταν απλά ένας κυνικός δολοφόνος…

Όσοι αναγνώστες επιθυμούν να στέλνουν κείμενα μπορούν να μας τα στέλνουν στη διεύθυνση: [email protected]

Εφόσον τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με το ύφος της ιστοσελίδας, θα δημοσιεύονται. Η ΜτΧ δεν ευθύνεται για τυχόν ανακρίβειες στα κείμενα των αναγνωστών.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: «Όταν πατούσε στην Καστοριά, η πόλη έτρεμε». Ο εγκληματίας πολέμου Κάλτσεφ που προπαγάνδιζε την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία. Οι σφαγές, η δίκη και η εκτέλεσή του…