Σάββατο, 28 Απριλίου 1984. Βράδυ. Χιλιάδες οικογένειες κάθονται στους καναπέδες τους για να παρακολουθήσουν την καθιερωμένη ελληνική ταινία. Δεν περιμένουν να δουν κάποιο φιλμ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου αλλά μια ταινία που γυρίστηκε μερικά χρόνια νωρίτερα, το 1977, από έναν νέο σκηνοθέτη τον Νίκο Αλευρά. Τίτλος της «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι».
Οι τηλεθεατές περίμενουν ίσως κάποια περιπέτεια. Άλλωστε, οι «σφαίρες» του τίτλου προϊδεάζουν για μια ταινία αυτού του είδους.
Ξαφνικά, λίγο μετά την έναρξη, στο τηλεφωνικό κέντρο του σταθμού εκείνα που πέφτουν «σαν το χαλάζι» είναι τα τηλεφωνήματα.
Σκανδαλισμένοι τηλεθεατές τηλεφωνούν έξαλλοι και διαμαρτύρονται για το περιεχόμενο της ταινίας.
Συνολικά 2.000 άτομα πήραν τηλέφωνο, ακόμα και σε αστυνομικά τμήματα, ζητώντας να σταματήσει η προβολή.
Απειλούσαν πως θα κάψουν την ΕΡΤ!
Η ταινία διακόπτεται και για τα επόμενα 45 λεπτά οι τηλεθεατές βλέπουν «χιόνια».
Το φιλμ, όπως γρήγορα κατάλαβαν οι τηλεθεατές, δεν ήταν ούτε περιπέτεια, ούτε πολεμικό. Ήταν μια ταινία που περιείχε σκηνές γυμνού. Αυτό που εξόργισε τους συντηρητικούς τηλεθεατές της εποχής, ήταν δυο σκηνές στην αρχή.
Στη μία ο πρωταγωνιστής – και σκηνοθέτης – υποδύεται το μωρό που έχει συγκαεί και δέχεται τη φροντίδα μιας γυναίκας που του ρίχνει ταλκ στην ευαίσθητη περιοχή. Στην επόμενη σκηνή, ο γενειοφόρος άνδρας, φορώντας πάνα, θηλάζει στην αγκαλιά της γυναίκας.
Η ταινία είχε αυτοβιογραφικά και κωμικά στοιχεία. Αφορά έναν σκηνοθέτη του κινηματογράφου που αγωνίζεται να ξεφύγει από την αλλοτρίωση και παράλληλα εκφράζει τα έντονα συναισθήματά του για τη γυναίκα του, τον κινηματογράφο και την Ελλάδα της μεταπολίτευσης.
Αργότερα, όταν προβλήθηκε στους κινηματογράφους, ο Κώστας Φέρρης είπε ότι «αν η ταινία συνεχιζόταν στην τηλεόραση, οι τηλεθεατές θα έβρισκαν λύση στα ερωτήματά τους».
Οι τηλεθεατές όμως δεν είδαν ποτέ τι πραγματικά ήθελε να πει η ταινία.
Μόλις προβλήθηκαν οι δύο σκηνές, οι τεχνικοί την «έτρεξαν» για λίγα λεπτά και όταν διαπίστωσαν ότι εμφανίζεται κι άλλο γυμνό γυναικείο στήθος, έριξαν το «μαύρο».
Μετά τη 45λεπτη διακοπή, μια σύντομη ανακοίνωση ενημέρωσε τους τηλεθεατές ότι «λόγω βλάβης του υποσταθμού της ΔΕΗ, υπήρξε διακοπή στο πρόγραμμα και η ελληνική ταινία δεν θα συνεχιστεί».
Ακολουθεί πανικός. Στον σταθμό φτάνει τα μεσάνυχτα ο υπουργός Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης Αναστάσιος Πεπονής και ο πρόεδρος της ΕΡΤ Σούλης Αποστολόπουλος. Υπεύθυνοι της ΔΕΗ διαμαρτύρονται διότι, φυσικά, δεν υπάρχει καμία βλάβη σε υποσταθμό. Αρχίζουν έρευνες και ανακρίσεις.
Την επόμενη ημέρα σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ 2 παραιτείται και στελέχη σε θέσεις – κλειδιά απομακρύνονται.
Οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με πηχυαίους τίτλους όπως «Ντροπή», «Αίσχος» και σχολιάζοντας τις καρατομήσεις έγραφαν «Πέφτουν κεφάλια σαν το χαλάζι».
Οι υπεύθυνοι έριξαν το μπαλάκι ο ένας στον άλλον, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ο σκηνοθέτης είπε πως έλαβε την έγκριση από τον πρόεδρο για την προβολή, αν και τον ενημέρωσε πως η υπηρεσία τεχνικού ελέγχου προειδοποίησε για την ακαταλληλότητα της ταινίας.
Ο πρόεδρος ανέλαβε την ευθύνη για την διακοπή, όχι όμως και για την προβολή.
Έριξε την ευθύνη στα στελέχη που βλέπουν το πρόγραμμα.
Εναλλακτικό πρόγραμμα δεν υπήρχε επειδή ο αποθηκάριος είχε φύγει. Έτσι η ταινία δεν γινόταν να αντικατασταθεί την τελευταία στιγμή. Πραγματικό αλαλούμ!
Οι αντιδράσεις ήταν εντονότατες. Η είδηση για την «κομμένη ταινία στην Ελλάδα» δημοσιεύθηκε και σε εφημερίδες του εξωτερικού.
Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ και η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών με ανακοινώσεις τους κατακεραύνωσαν την διοίκηση της δημόσιας τηλεόρασης για την προχειρότητα στον προγραμματισμό κάνοντας λόγο για περιορισμό στην ελευθερία της έκφρασης.
Ο Νίκος Αλευράς, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της ταινίας, ο πλήρης τίτλος της οποίας είναι «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι κι ο τραυματισμένος καλλιτέχνης αναστενάζει», σε συνεντεύξεις του, τις ημέρες εκείνες, απειλούσε με μηνύσεις και μιλούσε για πραξικοπηματική πράξη.
Η ταινία είχε προβληθεί το 1977 – 1978 στους κινηματογράφους. Μετά την διακοπή της από την ΕΡΤ 2 έγινε εκ νέου διανομή και μόνο την πρώτη ημέρα προβολής σε μία αίθουσα την είδαν και την χειροκρότησαν 1500 άνθρωποι.
Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το μουσικό κίνημα που ταυτίστηκε με τους teddy boys, αλλά και τους skinheads. Οι οπαδοί του περιφρονούσαν τη Θάτσερ, τα σχέδια για το μέλλον και τη «νέα αριστερά». Το περίφημο ΣΚΑ που είχε ως έμβλημα τη σκακιέρα
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr