10 γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα, 7 Σεπτεμβρίου. Σεισμός ’99, Αρτέμης Μάτσας και Μπέμπα Μπλανς

7 Σεπτεμβρίου 1812: Η μάχη του Μποροντίνο

Ήταν η πιο αιματηρή μάχη των Ναπολεόντειων Πολέμων και διεξήχθη στο χωριό Μποροντίνο, 100 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Μόσχας, ανάμεσα στη Γαλλία και τη Ρωσία.

Οι Ρώσοι υποχώρησαν, όπως και στη μάχη του Σμόλενσκ μερικές εβδομάδες νωρίτερα (16-18 Αυγούστου), αλλά οι άνδρες του στρατηγού Κουτούζοφ προξένησαν μεγάλες απώλειες στο γαλλικό στρατό.

Η Μεγάλη Στρατιά αποτελείτο από 690.000 άνδρες, Γάλλους, συμμάχους και υποτελείς. Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α’ εξασφάλισε τα νώτα του, συνάπτοντας συμμαχίες με τη Σουηδία, την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη Μεγάλη Βρετανία.

Συνολικά οι απώλειες και για τις δύο πλευρές υπολογίστηκαν σε 70.000 άτομα. Η μάχη του Μποροντίνο ήταν η τελευταία προσπάθεια των Ρώσων να σταματήσουν την προέλαση των Γάλλων προς τη Μόσχα.

Διαβάστε στο παρακάτω κείμενο πώς ο Ναπολέων Βοναπάρτης υπέστη μεγάλες απώλειες στη Ρωσία, παρόλο που δεν ηττήθηκε σε καμία μάχη:

Πώς ο Ναπολέων έχασε 380.000 άνδρες στη Ρωσία χωρίς να ηττηθεί σε μάχη. Το πάθημα του Ναπολέοντα που δεν έγινε μάθημα για τον Χίτλερ

7 Σεπτεμβρίου 1827: Πέθανε πολεμώντας για την ελληνική επανάσταση, ο Πωλ Μαρί Βοναπάρτης

Ανιψιός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και φιλέλληνας. Πήρε μέρος στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Το Μάρτιο του 1827, έφυγε κρυφά από την Μπολόνια όπου σπούδαζε και με ψεύτικο όνομα έφτασε πρώτα στα Ιόνια νησιά και ακολούθως στο Ναύπλιο.

Τον υποδέχθηκε ο Άγγλος ναύαρχος, Τόμας Κόχραν και ο 19χρονος Πωλ Μαρί εντάχθηκε στο πλήρωμα της φρεγάτας “Ελλάς“. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1827, τραυματίστηκε σοβαρά από αδέξιο χειρισμό όπλου. Μία ημέρα μετά εξέπνευσε.

Λέγεται πως η σορός του Πωλ Μαρί Βοναπάρτη διατηρήθηκε για τρία χρόνια σε ένα βαρέλι με ρούμι, στη Μονή Αγίου Νικολάου Σπετσών, μέχρι που την παρέλαβε το Γαλλικό Ναυτικό. Το 1832, ενταφιάστηκε σε μία νησίδα κοντά στη Σφακτηρία, όπου υπάρχει και ένα μνημείο προς τιμήν των Γάλλων ναυτών που σκοτώθηκαν κατά τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου.

Δείτε από ψηλά το μέρος που θάφτηκε ο Πωλ Μαρί Βοναπάρτης σε αυτό τον υπερσύνδεσμο

7 Σεπτεμβρίου 1909: Γεννήθηκε ο Ελία Καζάν

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Ηλίας Καζαντζόγλου. Έκανε καριέρα στο Χόλιγουντ ως σκηνοθέτης και η εικόνα του αμαυρώθηκε λόγω της συνεργασίας του με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων και το κυνήγι μαγισσών.

Κατέδωσε τον συνάδελφό του, Ζιλ Ντασέν για τα κομμουνιστικά του φρονήματα και ο τελευταίος εγκατέλειψε τις ΗΠΑ, για να μην συλληφθεί. Όπως λέγεται, ο Καζάν το έπραξε, για να γλιτώσει ο ίδιος από το “κυνήγι” που ενορχηστρώθηκε από τον γερουσιαστή Τζόζεφ Μακάρθι.

Το 1999, ο Καζάν βραβεύτηκε με Όσκαρ για το σύνολο της προσφοράς του στο σινεμά. Ο Ντασέν σχολίασε την απονομή του βραβείου με τα εξής λόγια: “Αν του είχε απομείνει λίγη αξιοπρέπεια, θα έπρεπε να απορρίψει το βραβείο. Ο Καζάν ήταν κάποιος που αγαπούσα και ποτέ δεν ξεπέρασα αυτό που έκανε“.

Διαβάστε περισσότερα για το θέμα στο παρακάτω άρθρο:

«Αν του είχε απομείνει λίγη αξιοπρέπεια θα έπρεπε να απορρίψει το βραβείο». Η αντίδραση του Ζυλ Ντασσέν στo Όσκαρ του σκηνοθέτη Ελία Καζάν. Τον είχε καταγγείλει ως κομμουνιστή και μπήκε στη μαύρη λίστα του Χόλιγουντ

7 Σεπτεμβρίου 1912: Ο επαναστάτης Θεμιστοκλής Σοφούλης

Ο Σάμιος πολιτικός αποβιβάστηκε στο χωριό Μαραθόκαμπο και κήρυξε επανάσταση εναντίον του πρίγκιπα του νησιού, Γρηγόριου Βεγλερή και των Τούρκων που τον στήριζαν. Από το 1832 η Σάμος είχε καθεστώς αυτονομίας, αλλά παρέμενε υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης.

Οι Σαμιώτες επαναστάτησαν με στόχο τη διεύρυνση των πολιτικών ελευθεριών τους, τις οποίες καταπατούσαν οι χριστιανοί ηγεμόνες που διορίζονταν από το Σουλτάνο. Πήραν τα όπλα και συγκρούστηκαν σφοδρά με τους Τούρκους, αναγκάζοντάς τους να αποχωρήσουν μετά από λίγες μέρες. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Βεγλερής.

Στη συνέχεια, συγκροτήθηκε προσωρινή κυβέρνηση με επικεφαλής τον Σοφούλη, η οποία κυβέρνησε τη Σάμο μέχρι την ένωσή της με την Ελλάδα, στις 11 Νοεμβρίου 1912.

7 Σεπτεμβρίου 1960: Το χρυσό μετάλλιο του διαδόχου Κωνσταντίνου

Το κέρδισε στο αγώνισμα της ιστιοπλοΐας, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Ρώμης. Ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας μετά από 48 χρόνια, όταν ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας αναδείχθηκε νικητής στον τελικό του μήκους άνευ φοράς.

Ο τέως βασιλιάς ήταν ο πηδαλιούχος του σκάφους “Νηρεύς“, με πλήρωμα τους Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και Γιώργο Ζαΐμη. Δύο κούρσες πριν το τέλος, είχαν ήδη εξασφαλίσει μία από τις θέσεις στο βάθρο.

Στις 12 Σεπτεμβρίου, οι ολυμπιονίκες επέστρεψαν στην Αθήνα. Οι δρόμοι των μεγάλων πόλεων σημαιοστολίστηκαν και φωταγωγήθηκαν, το κρατικό ραδιόφωνο διέκοψε το πρόγραμμά του και οι εφημερίδες έγραψαν διθυραμβικά σχόλια.

Διαβάστε παρακάτω για την υποδοχή που είχε ο διάδοχος Κωνσταντίνος, όταν επέστρεψε από τη Ρώμη:

Η υποδοχή του Κωνσταντίνου στο αεροδρόμιο όταν έγινε Oλυμπιονίκης στη Ρώμη. Τα δάκρυα της Φρειδερίκης

7 Σεπτεμβρίου 1986: Ο πρώτος μαύρος αρχιεπίσκοπος της Νότιας Αφρικής

Ο λόγος για τον Ντέσμοντ Τούτου, το Νοτιοαφρικανό κληρικό της Αγγλικανικής Εκκλησίας, ο οποίος, μαζί με τον Νέλσον Μαντέλα, πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ. Αρχικά δούλευε ως δάσκαλος, όμως έγινε ιερέας, αρνούμενος να αποτελέσει μέρος ενός συστήματος διδασκαλίας που προωθούσε την ανισότητα σε βάρος των μαύρων μαθητών.

Το 1984 βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης και δύο χρόνια μετά, ανακηρύχθηκε αρχιεπίσκοπος Κέιπ Τάουν. Έγινε ο πρώτος μαύρος που εξελέγη επίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Επιπλέον, ο Ντέσμοντ Τούτου είχε εκφραστεί υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων. Πέθανε στις 26 Δεκεμβρίου 2021 στο Κέιπ Τάουν, σε ηλικία 90 ετών. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, είχε διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη.

Διαβάστε περισσότερα για τον Τούτου στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ντέσμοντ Τούτου. Ο νέγρος καθηγητής που παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το απαρτχάιντ. Έγινε ιερέας, πήρε το νόμπελ ειρήνης και ζήτησε να συγχωρεθούν βασανιστές και εκτελεστές

7 Σεπτεμβρίου 1999: Ο σεισμός που συντάραξε την Αττική

Σημειώθηκε λίγο πριν τις 3 το μεσημέρι και είχε μέγεθος 5,9 ρίχτερ και διάρκεια 15 δευτερόλεπτα. Το επίκεντρό του ήταν 18 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στις Αχαρνές και την Πάρνηθα.

143 άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν και έμειναν άστεγοι. Οι υλικές ζημιές υπολογίστηκαν σε 3 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Η πιο τραγική πτυχή ήταν η κατάρρευση του εργοστασίου της Ρικομέξ στο Μενίδι, με αποτέλεσμα το θάνατο 39 εργαζόμενων.

Διαβάστε το χρονικό της ατιμωρησίας για την υπόθεση του εργοστασίου της Ρικομέξ στο παρακάτω άρθρο:

Ρικομέξ. Το χάρτινο εργοστάσιο του σεισμού της Αθήνας που έγινε συνώνυμο της αυθαιρεσίας. Το χρονικό της ατιμωρησίας

7 Σεπτεμβρίου 2003: Πέθανε ο Αρτέμης Μάτσας

“Δεν μπορώ να κόψω ούτε λουλούδι κι όμως στον κινηματογράφο έχω σκοτώσει περίπου 120 ανθρώπους”

Το όνομά του έγινε συνώνυμο του “κακού”, του “δωσίλογου” και του “μαυραγορίτη”. Στην πραγματική ζωή, όμως, υπέφερε στην Κατοχή και κινδύνεψε να πεθάνει. Ο πατέρας του συνελήφθη από τους Γερμανούς και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης λόγω της εβραϊκής του καταγωγής.

Μαζί με τον αδερφό του, Νέστορα πουλούσαν τσιγάρα με το κασελάκι, για να μην πεθάνουν από την πείνα. Όσα λεφτά έβγαζαν, τα έδιναν στην αδελφή τους, για να αγοράζει τρόφιμα από τους μαυραγορίτες.

Το ταλέντο του ήταν τόσο μεγάλο που, ενώ υποδυόταν το συνεργάτη των Γερμανών, κανείς δεν κατάλαβε ποτέ το μίσος που αισθανόταν γι’ αυτούς, για τα δεινά που πέρασε η οικογένειά του.

Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή του Αρτέμη Μάτσα στο παρακάτω άρθρο:

Αρτέμης Μάτσας, o “κινηματογραφικός δοσίλογος”. Στην πραγματική ζωή κινδύνευσε να πεθάνει στην κατοχή. Οι γερμανοί συνέλαβαν και δολοφόνησαν τον πατέρα του

7 Σεπτεμβρίου 2015: Πέθανε η Βούλα Ζουμπουλάκη

Ηθοποιός και σύζυγος του θιασάρχη Δημήτρη Μυράτ, τον οποίο παντρεύτηκε στο Κάιρο το 1951. Δεν είχε ταλέντο μόνο στην υποκριτική, αλλά και στο τραγούδι. Ξεχωριστή ήταν η ερμηνεία του “Εφτά τραγούδια θα σου πω” του Μάνου Χατζιδάκι, στην ταινία “Στέλλα” του Μιχάλη Κακογιάννη (1955).

Το 1961 και το 1965 τιμήθηκε με το βραβείο “Μαρίκα Κοτοπούλη” ως η καλύτερη θεατρική ηθοποιός, το 1966 με το Α’ Βραβείο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το ρόλο της στην ταινία “Σύντομο διάλειμμα” του Ντίνου Κατσουρίδη και το 1990 με το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας για τη ερμηνεία της στη ταινία του Γιάννη Αλεξάκη “Αθηναίοι“. Πέθανε σε ηλικία 91 ετών.

7 Σεπτεμβρίου 2017: Πέθανε η Μπέμπα Μπλανς

Ήταν το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της τραγουδίστριας Αγγελικής Κωνσταντοπούλου. Διακρίθηκε για τη βελούδινη φωνή της, είχε αποκτήσει τον τίτλο της μοιραίας ντίβας και οι εμφανίσεις της δεν περνούσαν απαρατήρητες. Ο Γιώργος Ζαμπέτας την αποκαλούσε “Μπεμπέκα-βελούδο“.

Το καλοκαίρι του 1962, δέχθηκε επίθεση από δύο άτομα, καθώς γύριζε σπίτι της μετά την εμφάνισή της σε νυχτερινό κέντρο του Φαλήρου. Εμφανίστηκε σε ταινίες, όπως “Έκλαψα πικρά για σένα” (1964) και “Καλώς ήλθε το δολάριο” (1967).

Η Μπέμπα Μπλανς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών, από χρόνια και βαριάς μορφής αναιμία. Είχε παντρευτεί τρεις φορές και απέκτησε μία κόρη.

Διαβάστε περισσότερα για την “γκανγκστερική επίθεση” που δέχθηκε η Μπέμπα Μπλανς στο παρακάτω άρθρο:

Η “γκανγκστερική επίθεση” στην Μπέμπα Μπλανς. Την ξυλοκόπησαν άγρια και την άλλη μέρα έστειλαν γιατρό σπίτι της για να περιθάλψει!