10 γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα, 5 Ιουλίου. Το δημοψήφισμα, η Ντόλι, το μπικίνι και ο “δεύτερος Μαραθώνας”

5 Ιουλίου 1687: Κυκλοφόρησε το “Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica“

Τρίτομο έργο του Άγγλου φυσικού, Ισαάκ Νεύτωνα, στο οποίο παραθέτει τους τρεις νόμους της κίνησης και το γνωστό σε όλους “νόμο της βαρύτητας”.

Λέγεται ότι ο Νεύτων διατύπωσε το νόμο αφότου έπεσε ένα μήλο από μια μηλιά στο κεφάλι του, αν και πολλοί αμφισβητούν την ακρίβεια αυτής της ιστορίας.

Διαβάστε περισσότερα στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Τελικά έπεσε πράγματι μήλο στο κεφάλι του Νεύτωνα; Η αμφισβήτηση της ιστορίας και ο επιστήμονας που κατηγόρησε τον Νεύτωνα για λογοκλοπή

5 Ιουλίου 1888 (π.η.): Πέθανε ο Ιωάννης Βαλασόπουλος

Κι όμως υπήρξαν πολιτικοί που μπήκαν φυλακή!

Ήταν ο ένας από τους δύο υπουργούς της κυβέρνησης του Δημητρίου Βούλγαρη που το 1876 καταδικάστηκε σε φυλάκιση με την κατηγορία της διαφθοράς. Ο άλλος υπουργός ήταν ο Βασίλειος Νικολόπουλος, γαμπρός του πρωθυπουργού.

Τόσο ο Βαλασόπουλος όσο και ο Νικολόπουλος κατηγορήθηκαν ότι χρηματίστηκαν από τρεις επισκόπους που ήθελαν να εκλεγούν Μητροπολίτες στις έδρες Κεφαλληνίας, Πατρών-Ηλείας και Μεσσηνίας.

Το σκάνδαλο έμεινε γνωστό ως “Σιμωνιακά” και πήρε μεγάλες διαστάσεις, όταν άλλοι μνηστήρες των θρόνων διέδωσαν την εξαγορά των εκκλησιαστικών αξιωμάτων.

Ο Βαλασόπουλος καταδικάστηκε σε μονοετή κάθειρξη και του επιβλήθηκε τριετής στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και καταβολή 56.000 δραχμών υπέρ του πτωχοκομείου. Ο Νικολόπουλος καταδικάστηκε σε δέκα μήνες φυλάκιση.

Η καταδίκη των δύο υπουργών αποτέλεσε μια “χρυσή” ευκαιρία για την καθιέρωση κανόνων που θα εξασφάλιζαν μακροπρόθεσμα την πολιτική διαφάνεια, αλλά αποδείχθηκε μια σύντομη παρένθεση στο καθεστώς ασυλίας των πολιτικών.

Αναλυτικότερα για τα Σιμωνιακά μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο “Ένοχοι & Αθώοι” του Χρίστου Βασιλόπουλου και του Δημήτρη Πετρόπουλου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

5 Ιουλίου 1921: Γεννήθηκε ο Νάνος Βαλαωρίτης

Ποιητής, πεζογράφος και δοκιμιογράφος που άφησε ξεχωριστό αποτύπωμα στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας και του πνεύματος. Ήταν δισέγγονος του ποιητή, Αριστοτέλη Βαλαωρίτη από τη Λευκάδα και μετέφρασε στα αγγλικά έργα του Σεφέρη, του Ελύτη, του Γκάτσου και του Εγγονόπουλου.

Στο πέρασμα των ετών, ο Νάνος Βαλαωρίτης γνωρίστηκε με σπουδαίες προσωπικότητες, όπως ο Τ.Σ. Έλιοτ και ο Αντρέ Μπρετόν. Το 1947, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Η τιμωρία των μάγων“.

Την περίοδο της Χούντας, αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ και δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, στις 12 Σεπτεμβρίου 2019, έχοντας λάβει πολλά βραβεία και τιμές.

Ακούστε στο παρακάτω podcast τον Νάνο Βαλωρίτη να διηγείται στον Χρίστο Βασιλόπουλο τις “συναντήσεις της Πέμπτης” στην Κατοχή:

Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης διηγείται τις “συναντήσεις της Πέμπτης” στην κατοχή

5 Ιουλίου 1943: Ξεκίνησε η Μάχη του Κουρσκ

Ήταν η μεγαλύτερη αναμέτρηση τεθωρακισμένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ανάμεσα στη ναζιστική Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση.

Αντιπαρατάχθηκαν 2.700 γερμανικά τανκς και 3.500 σοβιετικά και η αναμέτρηση πήρε το όνομά της από τη ρωσική πόλη Κουρσκ, κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία.

Οι συγκρούσεις ήταν σφοδρές και η μάχη έληξε με αποφασιστική νίκη του Κόκκινου Στρατού, στις 23 Αυγούστου του ίδιου έτους. Οι Σοβιετικοί είχαν το πάνω χέρι σε όλες τις παραμέτρους που καθόρισαν την έκβαση της μάχης.

Οι απώλειες ήταν μεγάλες και για τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Μετά το Κουρσκ, οι Γερμανοί δεν πραγματοποίησαν άλλες επιθέσεις στο Ανατολικό Μέτωπο.

Διαβάστε περισσότερα για τη Μάχη του Κουρσκ στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Η σκληρότερη σύγκρουση τανκς στην ιστορία. Ήταν η τελευταία ελπίδα του Χίτλερ μετά την ήττα στο Στάλινγκραντ. Ο σοβιετικός ελιγμός που σφράγισε την ήττα των Ναζί

5 Ιουλίου 1962: Η Αλγερία έγινε ανεξάρτητο κράτος

H ανεξαρτητοποίηση της χώρας της Βόρειας Αφρικής πραγματοποιήθηκε μετά από 7 χρόνια πολέμου με τη Γαλλία και 131 χρόνια αποικιακού ζυγού. Η 5η Ιουλίου αποτελεί εθνική γιορτή για την Αλγερία.

Σημείο καμπής στον αντιαποικιοκρατικό αγώνα της Αλγερίας αποτέλεσε η “Σφαγή του Παρισιού”, τον Οκτώβριο του 1961, κατά την οποία περίπου 300 Αλγερινοί διαδηλωτές δολοφονήθηκαν από τους αστυνομικούς που εκτελούσαν διαταγές του διοικητή και άλλοτε συνεργάτη των Ναζί, Μορίς Παπόν.

Πολλοί Αλγερινοί πετάχτηκαν στα νερά του ποταμού Σηκουάνα, ενώ, παράλληλα, οι γαλλικές αρχές επέβαλαν λογοκρισία, κάνοντας λόγο για πολύ λιγότερους νεκρούς απ’ όσοι ήταν στην πραγματικότητα.

Ακόμη και μέρες μετά τη σφαγή, οι συλλήψεις Αλγερινών δεν σταμάτησαν. Για πολλά χρόνια, οι γαλλικές κυβερνήσεις αποσιωπούσαν τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, έως ότου ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν το χαρακτήρισε “ασυγχώρητο έγκλημα“.

Διαβάστε περισσότερα για τη σφαγή του 1961, που αποτελεί μία από τις άγνωστες και πιο μελανές σελίδες του Πολέμου της Αλγερίας (1954-1962) στο ακόλουθο άρθρο:

Το άγνωστο έγκλημα στο Παρίσι. Η αστυνομία δολοφόνησε περίπου 300 Αλγερινούς διαδηλωτές. Ο Γάλλος συνεργάτης των ναζί

5 Ιουλίου 1966: Γεννήθηκε ο Τζιαφράνκο Τζόλα

Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που ανέδειξε το ιταλικό ποδόσφαιρο. Πραγματοποίησε σπουδαίες εμφανίσεις με τις φανέλες της Νάπολι (1989–1993) και της Πάρμα (1993-1996), όπως επίσης και με τα “χρώματα” της Τσέλσι για μία επταετία (1996-2003).

Υπήρξε μέλος της Εθνικής ομάδας της Ιταλίας που έφτασε μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ του 1994, που έμεινε στην ιστορία για το χαμένο πέναλτι του Ρομπέρτο Μπάτζιο.

Ο Τζιαφράνκο Τζόλα αγωνιζόταν στην Κάλιαρι, όταν αποφάσισε να “κρεμάσει” τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, το 2005 κι έκτοτε ακολουθεί καριέρα προπονητή.

5 Ιουλίου 2015: Το δημοψήφισμα όπου το “Όχι” έγινε “Ναι”

Μετά από έξι μήνες άκαρπων διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προκήρυξε δημοψήφισμα με ερώτημα αν πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας των τριών θεσμών, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που προτάθηκε στην Ελλάδα στις 25 Ιουνίου.

Σύμφωνα με τα κόμματα που υποστήριξαν το “Ναι”, η έννοια του ερωτήματος στο δημοψήφισμα ήταν “ναι” ή “όχι” στην Ε.Ε. και το ευρώ.

Στην αντίπερα όχθη, οι υποστηρικτές του “Όχι” ισχυρίζονταν ότι δεν σήμαινε ρήξη με την Ευρωζώνη, αλλά θα αποτελούσε διαπραγματευτικό όπλο της ελληνικής πλευράς στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

Η Ελλάδα “χωρίστηκε” στα δύο, με ογκώδεις διαδηλώσεις υπέρ του “Όχι” και υπέρ του “Ναι“. Οι δημοσκοπήσεις “έπεσαν έξω” και επικράτησε το “Όχι” με ποσοστό 61,3% έναντι 38,7 % του “Ναι“. Το ποσοστό συμμετοχής ανήλθε στο 62,5%.

Παρ’ όλ’ αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο, το οποίο ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 14 Αυγούστου. Το κυβερνών κόμμα διασπάστηκε, προκηρύχθηκαν εκλογές για το Σεπτέμβριο, στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε ξανά νικητής.

5 Ιουλίου 1996: Γεννήθηκε η Ντόλι

Το πρώτο κλωνοποιημένο πρόβατο

Ήταν το πρώτο θηλαστικό που κατάφερε να επιβιώσει από τη διαδικασία κλωνοποίησης, την οποία πραγματοποίησε μια ομάδα Σκωτσέζων ερευνητών από το Ινστιτούτο Ρόσλιν του Πανεπιστήμιου του Εδιμβούργου.

Η ύπαρξη της Ντόλι ανακοινώθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1997 και έγινε πρώτη είδηση στα έντυπα και τηλεοπτικά ΜΜΕ. Το όνομα της προήλθε από την Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιό, Ντόλι Πάρτον, επειδή κλωνοποιήθηκε από ένα κύτταρο μαστικού αδένα και η Πάρτον φημιζόταν για το πληθωρικό της μπούστο.

Ο Ίαν Ουίλμουτ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που έκανε την κλωνοποίηση, είχε δηλώσει: “Η Ντόλι προέρχεται από κύτταρο του μαστικού αδένα και δεν μπορούσα να σκεφτώ ένα ζευγάρι πιο εντυπωσιακών αδένων από αυτούς της Ντόλι Πάρτον“.

Η κλωνοποίηση της Ντόλι απέδειξε ότι ένας κλωνοποιημένος οργανισμός μπορεί να παραχθεί από ένα κύτταρο από ένα συγκεκριμένο μέρος του σώματος. Επρόκειτο για ένα “άλμα” της επιστήμης της γενετικής που, όμως, συνοδεύτηκε από μεγάλα ηθικά ερωτήματα και πανικό αναφορικά με το ενδεχόμενο ανθρώπινης κλωνοποίησης.

Το “πιο διάσημο πρόβατο του κόσμου” βρισκόταν υπό στενή επιστημονική παρακολούθηση στο Ινστιτούτο Ρόσλιν. Γέννησε έξι αρνάκια και υποβλήθηκε σε ευθανασία σε ηλικία 6,5 ετών, στις 14 Φεβρουαρίου 2003, διότι αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Βαλσαμώθηκε και σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας στο Εδιμβούργο.

5 Ιουλίου 1946: Παρουσιάστηκε το πρώτο σύγχρονο μπικίνι

Ήταν έμπνευση του Γάλλου μηχανικού αυτοκινήτων, Λουί Ρεάρ και έγινε γνωστό στο κοινό σε υπαίθρια επίδειξη μόδας στο Παρίσι. Η γυναίκα που πόζαρε με το μπικίνι του Ρεάρ και έκανε θραύση ήταν η 19χρονη Ιταλίδα στριπτιζέζ στο Καζίνο του Παρισιού, Μισελίν Μπερναντίνι.

Το μπικίνι πήρε το όνομά του από την ατόλη Μπικίνι των Νήσων Μάρσαλ στον Ειρηνικό, όπου, τέσσερις ημέρες πριν την παρουσίαση, έγιναν οι πρώτες μεταπολεμικές δοκιμές της ατομικής βόμβας από τις ΗΠΑ.

Ο Ρεάρ αποφάσισε να ασχοληθεί με τον σχεδιασμό ρούχων, για να ανταγωνιστεί τον σχεδιαστή μόδας, Ζακ Χάιμ. Άνοιξε μάλιστα ένα κατάστημα μπικίνι στο Παρίσι, το οποίο λειτούργησε για 40 χρόνια. Πέθανε το 1984, σε ηλικία 87 ετών.

Στο πέρασμα των ετών, η παγκόσμια απήχηση του μπικίνι έγινε ολοένα και μεγαλύτερη. Ήταν το ένδυμα που έφερε επανάσταση στο χώρο της γυναικείας μόδας και έγινε συνώνυμο της νεανικής απελευθέρωσης.

5 Ιουλίου 1824: Ο “δεύτερος Μαραθώνας” των Ελλήνων

“Ενίκησαν εκεί όπου ενίκησε πάλαι ποτέ και ο Μιλτιάδης”

600 Έλληνες υπό τον Γιάννη Γκούρα βρέθηκαν αντιμέτωποι με 3.000 Τούρκους του Ομέρ Πασά της Καρύστου στο Μαραθώνα, εκεί όπου ο Μιλτιάδης κατατρόπωσε τους Πέρσες το 490 π.Χ.. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και αμφίρροπη, αλλά στην κρίσιμη καμπή της, η άφιξη του Διονύσιου Ευμορφόπουλου με ενισχύσεις έκρινε την έκβαση υπέρ των Ελλήνων.

Οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή και μέτρησαν περισσότερες από 200 απώλειες στο πεδίο της μάχης. Ο Γκούρας, μιμούμενος το βάρβαρο επινίκιο τουρκικό έθιμο, έκοψε τριάντα κεφάλια Οθωμανών και τα απέστειλε στην Αθήνα, μαζί με δύο πολεμικές σημαίες από τα λάφυρα.

Διαβάστε περισσότερα για γη Μάχη του Μαραθώνα το 1824 στο παρακάτω κείμενο:

«Ενίκησαν εκεί όπου ενίκησε πάλαι ποτέ και ο Μιλτιάδης». Η άγνωστη μάχη του Μαραθώνα το 1824 εναντίον των Οθωμανών. Η μεγάλη ανατροπή και η ήττα των γενίτσαρων