10 γεγονότα που συνέβησαν σαν σήμερα, 5 Ιανουαρίου. Αμέλια Έρχαρτ, Ουμπέρτο Έκο και ο τελευταίος θανατοποινίτης

Σήμερα είναι των Αγίων Θεόπεμπτου και Θεωνά και της Οσίας Συγκλητικής (γιορτάζουν οι: Θεόπεμπτος, Θεόπεμπτη, Θεωνάς, Θεώνη, Συγκλητική)

5 Ιανουαρίου 1875: Εγκαινιάστηκε το “Παλέ Γκαρνιέ”

Όπερα στο Παρίσι, η ανοικοδόμηση της οποίας ξεκίνησε το 1861, κατ’ εντολή του αυτοκράτορα Ναπολέοντος Γ’. Το εντυπωσιακό κτήριο εξωτερικά απαρτίζεται από κίονες και περίτεχνο γλυπτό διάκοσμο και πήρε το όνομα του αρχιτέκτονά του, Σαρλ Γκαρνιέ.

Η κυρία αίθουσα του θεάτρου, χωρητικότητας 1.979 θέσεων, καταλαμβάνει μόλις το 1/5 του κτηρίου και ο πολυέλαιος της οροφής ζυγίζει 7 τόνους. Ήταν η έδρα του μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού μέχρι το 1989.

5 Ιανουαρίου 1876: Γεννήθηκε ο αντιναζί Καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ

“Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα”

Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας από το 1949 έως το 1963, συνιδρυτής του κόμματος “Χριστιανοδημοκρατική Ένωση Γερμανίας” (CDU) και μία από τις σημαντικότερες πολιτικές φυσιογνωμίες της Ευρώπης του 20ού αιώνα. Αντιστάθηκε στο ναζισμό και διώχθηκε.

Μεταπολεμικά, προώθησε την ένταξη της χώρας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΝΑΤΟ, συνυπέγραψε σύμφωνο φιλίας με τη Γαλλία και ανασυγκρότησε τη Γερμανία από τα συντρίμμια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, με την ανάπτυξη μεγάλων επιχειρήσεων στη βαριά βιομηχανία.

Στις 10 Μαρτίου 1954, ο Αντενάουερ επισκέφθηκε την Aθήνα, 10 χρόνια μετά την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων από την Ελλάδα και έγινε ο πρώτος Γερμανός πρωθυπουργός που ήρθε στη χώρα από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Ακολούθως, βρέθηκε στο νησί της Σαντορίνης και απαθανατίστηκε πάνω σε γαϊδουράκι.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα κάνοντας κλικ στο ακόλουθο link:

Ο καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ πάνω σε γαϊδουράκι στην Σαντορίνη. Τι σηματοδότησε η επίσκεψη στην Ελλάδα, 10 χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Ναζί (βίντεο)

5 Ιανουαρίου 1895: Καταδικάστηκε σε θάνατο ο Άλφρεντ Ντρέιφους

Εβραϊκής καταγωγής αξιωματικός του γαλλικού στρατού, ο οποίος καταδικάστηκε, χωρίς στοιχεία, για κατασκοπεία υπέρ της Γερμανίας. Καθαιρέθηκε από το αξίωμά του, του επιβλήθηκε η εσχάτη των ποινών και εξορίστηκε στο Νησί του Διαβόλου, στη Γαλλική Γουιάνα. Η ποινή δεν εκτελέστηκε και 12 χρόνια μετά, ο αξιωματικός αθωώθηκε.

Η “Υπόθεση Ντρέιφους” θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες της ιστορίας και η πρώτη οργανωμένη επιχείρηση αντισημιτισμού. Ανάμεσα στους υποστηρικτές του Ντρέιφους ήταν ο συγγραφέας, Εμίλ Ζολά, που συνέγραψε το “Κατηγορώ“.

Η θρυλική υπόθεση Ντρέιφους που συγκλόνισε τη γαλλική κοινωνία. Η καταδίκη ενός αξιωματικού για εσχάτη προδοσία αποδείχθηκε σκευωρία του ίδιου του Γαλλικού Στρατού. Το “Κατηγορώ” του Εμίλ Ζολά

5 Ιανουαρίου 1913: Η Ναυμαχία της Λήμνου

Τρία θωρηκτά και οκτώ αντιτορπιλικά του ελληνικού στόλου, με επικεφαλής τον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη που επέβαινε στο θωρηκτό “Αβέρωφ“, κατατρόπωσαν τα τουρκικά πολεμικά πλοία στη Λήμνο. Τα ελληνικά πυρά προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στους Τούρκους και εκείνοι αποσύρθηκαν, για να σώσουν τα πλοία τους, οριστικά στα Στενά των Δαρδανελίων.

Η Ναυμαχία της Λήμνου διεξήχθη κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, ένα μήνα μετά την επίσης νικηφόρα Ναυμαχία της Έλλης. Ο ελληνικός στόλος εξασφάλισε την κυριαρχία του στο Αιγαίο και η μεταφορά οθωμανικών δυνάμεων από το ασιατικό στο ευρωπαϊκό έδαφος μέσω θαλάσσης κατέστη αδύνατη.

Ο ναύαρχος Κουντουριώτης αποφεύγει την παγίδα των Τούρκων και ταπεινώνει το “Μπαρμπαρόσα”. Η θρυλική ναυμαχία της Λήμνου και η κυριαρχία του ελληνικού στόλου

5 Ιανουαρίου 1932: Γεννήθηκε ο Ουμπέρτο Έκο

“Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση”

Ιταλός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας που έγινε παγκοσμίως γνωστός μέσα από το μυθιστόρημα “Το όνομα του Ρόδου“. Φημολογείται ότι το επώνυμο “Έκο” είναι αρκτικόλεξο των λατινικών λέξεων “Ex Caelis Oblatus“, που σημαίνει” Θεϊκό Δώρο“.

Ένα από τα πιο γνωστά αποφθέγματά του, που έχει διαψευστεί πολλές φορές, είναι: “Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις“. Το 1988, ταξίδεψε στο Άγιο Όρος και οι κουβέντες του με τους μοναχούς ξεκίνησαν από το Αλάθητο του Πάπα και κατέληξαν στον Μάη του ’68.

Επισκέφθηκε τα Στάγειρα Χαλκιδικής, τη γενέτειρα του Αριστοτέλη, τον οποίο θαύμαζε. Ο δημοσιογράφος και στενός φίλος του Έκο, Θόδωρος Ιωαννίδης είχε πει ότι ο Ιταλός συγγραφέας ήταν “αθυρόστομος, μέγας φαγάς και φοβερός πότης“.

Το ταξίδι του Ουμπέρτο Έκο στο Άγιο Όρος. Οι συζητήσεις με τους μοναχούς για το αλάθητο του Πάπα και τις αιρέσεις, λίγο πριν εκδώσει το “Εκκρεμές του Φουκώ”. (φωτο)

5 Ιανουαρίου 1938: Γεννήθηκε ο Χουάν Κάρλος Α’

Βασιλιάς της Ισπανίας από τις 22 Νοεμβρίου 1975 έως τις 18 Ιουνίου 2014. Παραιτήθηκε από το θρόνο υπέρ του γιου του, Φίλιππου ΣΤ’ και αποσύρθηκε για ένα διάστημα από τη δημόσια ζωή, αλλά εξακολούθησε να χρησιμοποιεί τον τίτλο του βασιλιά.

Το όνομά του έχει αναμιχθεί σε διάφορα σκάνδαλα, εκ των οποίων γνωστά έγιναν τα εξής: χρηματισμός από τη Σαουδική Αραβία, κόρη εκτός γάμου και σεξουαλική παρενόχληση από την πρώην ερωμένη του, Κορίνα τσου Ζάιν Βιτγκενστάιν.

5 Ιανουαρίου 1939: Κηρύχθηκε νεκρή η αγνοούμενη Αμέλια Έρχαρτ

Η γυναίκα σύμβολο των αιθέρων

Αμερικανίδα πιλότος που υπήρξε η πρώτη γυναίκα που διέσχισε πετώντας μόνη τον Ατλαντικό Ωκεανό, στις 20-21 Μαΐου 1932.

Τον Ιούνιο του 1937, ξεκίνησε να κάνει το γύρο της Γης με ένα δικινητήριο αεροπλάνο. Συνοδοιπόρος της ήταν ο Φρεντ Νούναν. Αμφότεροι εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς στον Κεντρικό Ειρηνικό, έχοντας διανύσει τα 2/3 της διαδρομής.

Η Έρχαρτ κηρύχθηκε αγνοούμενη στις 2 Ιουλίου 1937 και νεκρή στις 5 Ιανουαρίου 1939. Η ιστορία της ζωής της και οι αστικοί μύθοι γύρω από τη εξαφάνισή της δεν έχουν σταματήσει μέχρι σήμερα να εξάπτουν τη φαντασία. Το 2009 κυκλοφόρησε ταινία για τη ζωή της, με πρωταγωνιστές την Χίλαρι Σουάνκ και τον Ρίτσαρντ Γκιρ.

Αμέλια Έρχαρτ, η θρυλική πιλότος που έγινε ταινία και γράφτηκαν 8 τραγούδια για τη ζωή της. Χάθηκε πριν από 70 χρόνια πάνω από τον Ειρηνικό και δεν βρέθηκε ποτέ. Οι έρευνες και τα σενάρια περί κατασκοπείας (βίντεο)

5 Ιανουαρίου 1968: Ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ ανέλαβε την εξουσία στην Τσεχοσλοβακία

Διαδέχθηκε τον Αντονίν Νοβότνι στην προεδρία του Κομμουνιστικού Κόμματος Τσεχοσλοβακίας και συνέδεσε το όνομά του με τη λεγόμενη “Άνοιξη της Πράγας“, δηλαδή την απόπειρα φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος μέσα από πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του Ντούμπτσεκ δεν έγινε δεκτό από τη Σοβιετική Ένωση. Στις 20 Αυγούστου 1968, στρατιωτικές δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία και κατέπνιξαν την “Άνοιξη της Πράγας“.

Χιλιάδες Τσεχοσλοβάκοι βγήκαν στους δρόμους και περικύκλωσαν τα τανκς, για να διαμαρτυρηθούν, ο Ντούμπτσεκ συνελήφθη και μεταφέρθηκε στη Μόσχα, ενώ, λίγους μήνες αργότερα, ένας φοιτητής αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Διαβάστε παρακάτω για τον Γιόζεφ Κουντέλκα, τον φωτογράφο που απαθανάτισε την καταστολή της “Άνοιξης της Πράγας”:

Ο φωτογράφος που απαθανάτισε την καταστολή της “Άνοιξης της Πράγας” δημοσίευσε ανώνυμα τις φωτογραφίες και βραβεύτηκε χωρίς να γίνει γνωστό το όνομά του. Η σχέση του με την Ελλάδα

5 Ιανουαρίου 1972: Το έγκλημα του Βασίλη Λυμπέρη

Ο τελευταίος που εκτελέστηκε

Έκαψε ζωντανούς την εν διαστάσει σύζυγό του, την πεθερά του και τα δύο παιδιά του, 2,5 και 1 έτους. Τα θύματα βρίσκονταν μέσα στο σπίτι τους στα Βριλήσσια. Η σύζυγος του Λυμπέρη πρόλαβε να τον αποκαλύψει λίγο πριν ξεψυχήσει στο νοσοκομείο.

Οι έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Λυμπέρης ξεκλήρισε την οικογένειά του, για να κληρονομήσει την περιουσία.

Καταδικάστηκε τετράκις εις θάνατον και εκτελέστηκε τα ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 1972, στην περιοχή Δύο Αοράκια του Ηρακλείου Κρήτης. Ήταν η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε η εσχάτη των ποινών στην Ελλάδα.

Μπορούσε να ζητήσει χάρη, αλλά βασανιζόταν από εφιάλτες των παιδιών του. Η εκτέλεση ήταν η λύτρωσή του.

Βασίλης Λυμπέρης. Ο θανατοποινίτης που έκαψε τα δύο του παιδιά, τη γυναίκα και την πεθερά του. Παρακαλούσε να εκτελεστεί. Ήταν ο τελευταίος ποινικός που στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα

5 Ιανουαρίου 2014: Πέθανε ο Εουσέμπιο

Πορτογάλος ποδοσφαιριστής με καταγωγή από τη Μοζαμβίκη, ένας από τους μεγαλύτερους που ανέδειξε το άθλημα. Αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες ως επιθετικός, αλλά διέπρεψε με τη φανέλα της Μπενφίκα, στην οποία έπαιξε για 14 χρόνια (1961–1975), πετυχαίνοντας 317 γκολ σε 301 εμφανίσεις.

Το παρατσούκλι του ήταν “Μαύρος Πάνθηρας” και ήταν μέλος της Εθνικής Πορτογαλίας που κατέκτησε την τρίτη θέση στο Μουντιάλ της Αγγλίας (1966). Επίσης, ήταν ο άνθρωπος που παρέδωσε το τρόπαιο του Euro 2004 στον Θοδωρή Ζαγοράκη.