21 Ιουλίου 1718: Υπογράφτηκε η Συνθήκη του Πασάροβιτς
Την υπέγραψαν η Βενετία, η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Αυστρία και επισφράγισε το τέλος του Ζ’ Βενετοτουρκικού Πολέμου (1714-18), στον οποίο νικητές αναδείχθηκαν οι Οθωμανοί.
Η Βενετία έχασε την Πελοπόννησο, την Τήνο, την Αίγινα και τα φρούρια της Σούδας και της Σπιναλόγκας. Διατήρησε υπό την κυριαρχία της τα Κύθηρα, την Πρέβεζα, τη Βόνιτσα και περιοχές στα παράλια της Ηπείρου, απέναντι από τα νησιά του Ιονίου.
Το Βελιγράδι, μεγάλο τμήμα της Σερβίας και η περιοχή της Τιμισοάρας στη Βλαχία περιήλθαν στην Αυστρία.
21 Ιουλίου 1774: Υπογράφτηκε η Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή
Τερμάτισε τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο που ξεκίνησε το 1768 και έληξε με νίκη των Ρώσων. Οι εκπρόσωποι των δύο Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής συναντήθηκαν στο βουλγαρικό χωριό Kaynardzha.
Η συμφωνία είχε μεγάλη σημασία για τον υπόδουλο Ελληνισμό, καθώς επέτρεπε στα πλοία που έφεραν ρωσική σημαία να πλέουν ανεμπόδιστα στις οθωμανικές θάλασσες. Οι Έλληνες πλοιοκτήτες εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο το συγκεκριμένο όρο και οι εμπορικοί στόλοι της ΄Yδρας, των Σπετσών και των Ψαρών γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη.
Το μεταναστευτικό ρεύμα που ευνοήθηκε μετά την υπογραφή της συνθήκης, συντέλεσε στην εγκατάσταση χιλιάδων Eλλήνων, εμπόρων, κληρικών, διανοουμένων στη νότια Pωσία (σημερινή Oυκρανία). Επιπλέον, το άρθρο 7 της Συνθήκης ανέφερε: “Η Υψηλή Πύλη υπόσχεται μόνιμη προστασία της χριστιανικής θρησκείας και των εκκλησιών της“.
Τα κέρδη της Ρωσίας από τη συνθήκη ήταν η επέκταση της κυριαρχίας της στις βόρειες ακτές του Eύξεινου Πόντου και η εξασφάλιση εμπορικών προνομίων και πολιτικής επιρροής στις παραδουνάβιες ηγεμονίες.
21 Ιουλίου 1816: Γεννήθηκε ο Πολ Τζούλιους Ρόιτερ
Γερμανοβρετανός μεταφραστής και ιδρυτής του πρακτορείου ειδήσεων Reuters. Δημιούργησε μια μικρή επιχείρηση στο Άαχεν, η οποία μετέδιδε οικονομικές ειδήσεις. Χρησιμοποιούσε ταχυδρομικά περιστέρια, τα οποία μετέφεραν τα χρηματιστηριακά νέα με μεγαλύτερη ταχύτητα από τα τρένα της εποχής.
Τα περιστέρια κατόρθωναν να ξεπερνούν την ταχυδρομική αμαξοστοιχία κατά 7 ώρες. Το γεγονός αυτό γέμισε με μεγάλη ικανοποίηση τους πελάτες του Ρόιτερ, που ήταν κυρίως έμποροι, τραπεζίτες και χρηματιστές.
Το 1851, ο Ρόιτερ μετέφερε την έδρα του στο Λονδίνο και τα περιστέρια αντικαταστάθηκαν από τον εξελιγμένο τηλέγραφο, που είχε αρχίσει να εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Το Reuters παρείχε πλέον νέα από όλο το φάσμα της ειδησεογραφίας, με αποτέλεσμα να διευρύνει το πελατολόγιό του.
Οι ημερήσιες εφημερίδες, που αναζητούσαν δημοσιογραφική ύλη για να γεμίσουν τις σελίδες τους, έγιναν σταθεροί συνδρομητές του πρακτορείου του Ρόιτερ.
Το 1859, το Reuters σημείωσε την πρώτη του μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία, όταν μετέδωσε το κείμενο της ομιλίας, με την οποία ο αυτοκράτορας, Ναπολέων Γ’ προανήγγειλε τον πόλεμο μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας στο Πεδεμόντιο.
Το 1865, ανήγγειλε πρώτο στην Ευρώπη την είδηση της δολοφονίας του Αμερικανού προέδρου, Αβραάμ Λίνκολν, αυξάνοντας τη φήμη και την αξιοπιστία του.
21 Ιουλίου 1899: Γεννήθηκε ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ
“Ποτέ μην κρίνετε έναν άνθρωπο από τους φίλους του. Οι φίλοι του Ιούδα ήταν άψογοι“
Ο Χέμινγουεϊ ανδρώθηκε λογοτεχνικά μέσα από τη δημοσιογραφία, η οποία του χάρισε τις πρώτες δυνατές εμπειρίες, τα πρώτα του χρήματα και τα πρώτα του μεγάλα ταξίδια.
Έζησε από κοντά την καταστροφή της Σμύρνης και το δράμα των κατοίκων της Ανατολικής Θράκης. Για τους Έλληνες που περίμεναν κάποιο πλοίο ώστε να λυτρωθούν έγραψε:
“Στο λιμάνι υπήρχαν πολλά πράγματα να επιπλέουν στο νερό. Στην παραλία δεν πρόσεχες πια τις γυναίκες με τα πεθαμένα μωρά, αλλά εκείνες που γεννούσαν. Τις σκεπάζαμε με κάτι και αυτές προχωρούσαν στη γέννα. Πολλές έβρισκαν το πιο σκοτεινό μέρος για να γεννήσουν. Φαινόταν σαν μην τους ένοιαζε τίποτα άλλο”.
Στις 2 Ιουλίου 1961, ο Χέμινγουεϊ αυτοκτόνησε με κυνηγετικό όπλο, κατά μία εκδοχή επειδή πίστευε ότι τον καταδίωκε το FBI. Υπέφερε από την κατάθλιψη και τον αλκοολισμό.
Διαβάστε περισσότερα για την πολυτάραχη ζωή του Έρνεστ Χέμινγουεϊ στον παρακάτω σύνδεσμο:
21 Ιουλίου 1928: Αυτοκτόνησε ο Κώστας Καρυωτάκης
Προσπαθούσε επί 10 ώρες να πνιγεί στα νερά της Πρέβεζας και τελικά αυτοπυροβολήθηκε. Όπως έγραψε στο τελευταίο του χειρόγραφο, “συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουν ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης”.
Πολλοί απέδωσαν την αυτοχειρία του ποιητή στη σύφιλη, από την οποία έπασχε και στον ανολοκλήρωτο έρωτά του με τη Μαρία Πολυδούρη. Άλλοι υποστήριξαν ότι έπεσε σε κατάθλιψη λόγω της δυσμενούς μετάθεσής του στην Πρέβεζα. Ο Καρυωτάκης ήταν αντιβενιζελικός και υφίστατο συνεχείς μεταθέσεις λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης.
Ανήκει στη λογοτεχνική γενιά του ’20, τα ποιήματα της οποίας αποπνέουν την αίσθηση της παρακμής, της ματαιότητας και της απαισιοδοξίας. Ο Διχασμός και η Μικρασιατική Καταστροφή επηρέασαν βαθιά την ποίηση του Καρυωτάκη και όπως έγραψε, “κάθε πραγματικότης μού ήταν αποκρουστική“.
Το πιστόλι Pieper Bayard, με το οποίο έδωσε τέλος στη ζωή του, οι σφαίρες και η αποχαιρετιστήρια επιστολή του εκτίθενται στο Μουσείο Μπενάκη. Τα πρώτα λόγια του χειρογράφου είναι τα εξής:
“Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς, τις περισσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ“.
Διαβάστε περισσότερα για την αυτοκτονία του ποιητή Κώστα Καρυωτάκη στο παρακάτω κείμενο:
21 Ιουλίου 1951: Γεννήθηκε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς
Διάσημος αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία “Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ” (1997) και πολλά άλλα βραβεία. Διακρίθηκε επίσης στις ταινίες “Ποπάι” (1980) και “Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών” (1989).
O Ρόμπιν Γουίλιαμς θαύμαζε την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας και την είχε επισκεφθεί αρκετές φορές. Πάλευε για χρόνια με την κατάθλιψη και τον αλκοολισμό και αυτοκτόνησε στις 11 Αυγούστου 2014, σε ηλικία 63 ετών.
Σύμφωνα με την τελευταία σύζυγό του, Σούζαν Σνάιντερ, μερικούς μήνες πριν ο Γουίλιαμς δώσει τέλος στη ζωή του, διαγνώστηκε με άνοια με σωμάτια Lewy, μια μορφή άνοιας που “συγγενεύει” με τη νόσο Parkinson.
Διαβάστε παρακάτω για τους αυτοσχεδιασμούς του Ρόμπιν Γουίλιαμς στην ταινία “Η Κυρία Ντάουτφαϊερ” (1993):
21 Ιουλίου 1965: Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα
Φοιτητής της ΑΣΟΕΕ που δέχθηκε δακρυγόνο αστυνομικού στο κεφάλι, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Εδουάρδου Λο, κατά τη μαζική πορεία εναντίον των Αποστατών.
Το ιατροδικαστικό πόρισμα έκανε ψευδώς λόγο για θάνατο από ασφυξία λόγω δακρυγόνου. Όπως είχε πει στη “Μηχανή του Χρόνου” ο αυτόπτης μάρτυρας Γιώργο Βοϊκλή, ο Πέτρουλας έφερε στο λαιμό σημάδια στραγγαλισμού.
Η κηδεία του μετατράπηκε σε μία από τις πιο μαζικές διαδηλώσεις κατά των αποστατών βουλευτών της Ένωσης Κέντρου, των ανακτόρων και τους παρακράτους. Ο Μίκης Θεοδωράκης εμπνεύστηκε από τη δολοφονία του Πέτρουλα το ομώνυμο τραγούδι.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας καταγόταν από το Οίτυλο Μάνης και ήταν αριστερών φρονημάτων. Το 1960 εισήχθη στην ΑΣΟΕΕ και δραστηριοποιήθηκε αμέσως στο φοιτητικό κίνημα. Υπήρξε μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ).
Το 1975, οι φοιτητές της ΑΣΟΕΕ αποφάσισαν να δώσουν το όνομα του Σωτήρη Πέτρουλα στο φοιτητικό σύλλογο της Σχολής. Το ίδιο έπραξε και ο Δήμος Ζωγράφου με την ονοματοδοσία του αθλητικού κέντρου που βρίσκεται κοντά στην Πανεπιστημιούπολη. Στο σημείο της δολοφονίας του 23χρονου φοιτητή βρίσκεται ένα μνημείο με τη δική του ξεχωριστή ιστορία.
Δείτε στο παρακάτω άρθρο μαρτυρίες από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα στα Ιουλιανά του 1965:
21 Ιουλίου 1974: Σκοτώθηκε ο Γιώργος Κατσάνης
Aθλητής στίβου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης και αξιωματικός που έπεσε ηρωικά μαχόμενος στο κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνα στον Πενταδάκτυλο, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Είχε το βαθμό του ταγματάρχη και ήταν διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών. Σκοτώθηκε από σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή και τα οστά του ταυτοποιήθηκαν 46 χρόνια μετά.
Μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και ενταφιάστηκαν στη γενέτειρα του Κατσάνη, το Σιδηρόκαστρο Σερρών. Ο Ηρακλής τον τίμησε δίνοντας το όνομά του στο κλειστό γήπεδο βόλεϊ της ομάδας.
21 Ιουλίου 1975: Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία“
21 Ιουλίου 1987: Κυκλοφόρησε το “Appetite for Destruction”
Πρόκειται για το πρώτο άλμπουμ του αμερικανικού hard rock συγκροτήματος, Guns ‘N’ Roses. Από εκεί προέρχονται μερικά δημοφιλή σινγκλ, όπως το “Sweet Child o’ Mine“, το “Paradise City” και το “Nightrain“.
Έγινε 18 φορές πλατινένιο και έχει πουλήσει περισσότερα από 30 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Το 2018, κυκλοφόρησε μία remastered έκδοση του δίσκου.
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr