Η γυναίκα που ψήφισε δύο φορές όχι στη συμμετοχή των ΗΠΑ στον Α΄ & στον Β΄ παγκ. πόλεμο. «Είναι η οριστική απόδειξη της ανικανότητας των γυναικών να σκεφτούν λογικά» έγραφαν οι N.Y. Times

Του Ρικ Μπέγιερ

Η Τζανέτ Ράνκιν ήταν η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Ήταν ρεπουμπλικάνα από τη Μοντάνα και δεσμεύτηκε να αντιπροσωπεύει τις γυναίκες και τα παιδιά όλης της χώρας.

Στην προεκλογική εκστρατεία του 1917, η Ράνκιν λάνσαρε για πρώτη φορά τα «τηλεφωνικά στρατηγεία» για τον υπολογισμό των ψήφων.

Σύμφωνα με μια αναφορά των New York Times, την επόμενη των εκλογών «οι φίλοι της τηλεφώνησαν σχεδόν σε όσους είχαν τηλέφωνο στην πολιτεία και χαιρετούσαν με κέφι εκείνους που απαντούσαν, ρωτώντας “Καλημέρα, ψηφίσατε τη Τζανέτ Ράνκιν;”».

Την εποχή εκείνη, οι γυναίκες στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας δεν είχαν δικαίωμα ψήφου. Η Μοντάνα θέσπισε το δικαίωμα ψήφου των γυναικών το 1914, αλλά οι γυναίκες στις περισσότερες πολιτείες δεν μπορούσαν να ψηφίσουν μέχρι την επικύρωση της 19ης Τροπολογίας το 1920.

Η Ράνκιν τελικά ορκίστηκε στις 2 Απριλίου του 1917. Μόλις τέσσερις μέρες αργότερα, έγινε μια ιστορική ψηφοφορία στη Βουλή για την κήρυξη του πολέμου με τη Γερμανία.

Η Ράνκιν ψήφισε όχι.

«Θέλω να υποστηρίξω τη χώρα μου», είπε, «αλλά δεν μπορώ να ψηφίσω υπέρ του πολέμου».

Η απόφασή της προκάλεσε καταιγισμό κριτικής. Οι New York Times είπαν ότι αυτή ήταν «η οριστική απόδειξη της ανικανότητας των γυναικών να σκεφτούν λογικά».

Η Ράνκιν ηττήθηκε στις επόμενες εκλογές.

Αφού εργάστηκε πάνω από είκοσι χρόνια ως λομπίστρια για την ειρήνη, η Ράνκιν εκλέχθηκε για δεύτερη φορά το 1940.

Μετά το βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ από την Ιαπωνία, η Ράνκιν βρέθηκε αντιμέτωπη με μια ακόμη ψηφοφορία για την κήρυξη πολέμου. Και πάλι ψήφισε όχι.

Έτσι, έγινε το μοναδικό μέλος της Γερουσίας που ψήφισε κατά του πολέμου με την Ιαπωνία, καθώς και το μοναδικό μέλος που ψήφισε κατά της εισόδου των Ηνωμένων Πολιτειών στον Α’ και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Ως γυναίκα δεν μπορώ να κηρύξω πόλεμο και αρνούμαι να στείλω σε πόλεμο οποιονδήποτε άλλον», είπε.

Στον προθάλαμο της Γερουσίας η Ράνκιν βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν όχλο από δημοσιογράφους, πολιτικούς και θυμωμένους διαδηλωτές. Ταμπουρώθηκε μέσα σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο και κάλεσε τους φύλακες ασφαλείας της Γερουσίας, οι οποίοι άνοιξαν δρόμο μέσα από το πλήθος και την οδήγησαν με ασφάλεια στο γραφείο της.

Το επόμενο διάστημα, δέχθηκε καταιγισμό προσβολών από όλες τις πλευρές. Την αποκάλεσαν «αχρεία», «προδότρια» και «ναζίστρια».

Ξανά, η ψήφος της την οδήγησε σε ήττα στις εκλογές.

Κανείς δεν αποκάλεσε ποτέ την Τζανέτ Ράνκιν αναποφάσιστη. Το 1968, στην ηλικία των 87, ήταν επικεφαλής μιας διαδήλωσης στην Ουάσιγκτον κατά της «αδίστακτης σφαγής», όπως την αποκαλούσε, στο Βιετνάμ.

Στο τέλος της ζωής της την ρώτησαν αν θα έκανε τίποτα διαφορετικά.

«Ναι», είπε, «θα ήμουν πιο αντιπαθητική».

Απόσπασμα από το βιβλίο: «Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ», Ρικ Μπέγιερ, εκδόσεις Κλειδάριθμος

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Ψήφο στη γυναίκα» διακήρυττε η Εφημερίδα των Κυριών το 1887. Σχεδόν μισό αιώνα μετά οι γυναίκες ψηφίζουν για πρώτη φορά