“Ο αυνανισμός είναι ευρύτατα διαδεδομένος και αριθμε θύματα απειράριθμα στην ελληνική νεολαία”. Το βιβλίο του γιατρού που υποστήριζε ότι οι νέοι είχαν κινδύνευαν από τη μάστιγα του αυνανισμού

– «Νέος!»

– «Διατάξτε λοχία». (δυνατή προσοχή)

– «Τι καλείται αυνανισμός παιδί μου;»

– «Καλείται η παλινδρομική κίνησης της χειρός επί καθέτου ή οριζοντίου αξόνος, με σκοπόν την εκτόξευσιν υγρού πυρός κατά φανταστικού στόχου».

– «Μπράβο νέε μου».

Ήταν ένα έξυπνο και καλοδιατυπωμένο αστείο, που ακουγόταν κατά καιρούς στον στρατό. Αυτή η περιγραφή του αυνανισμού όμως, με τη στρατιωτική ορολογία, είναι μάλλον μία γενική προσέγγιση. Δεν έχει επιστημονικό κύρος, ανάλυση, ιστορικά στοιχεία, κατηγορίες, συνέπειες, όργανα «βοήθειας», ενώ φέρεται «ρατσιστικά» στις γυναίκες, τις οποίες δεν λαμβάνει υπόψιν.

Το κενό αυτό όμως, το είχε καλύψει από το 1927, ο Διευθυντής του περιοδικού “Υγεία” ιατρός Μ. Μωυσείδης, με το περίφημο σύγγραμά του «Αυνανισμός. Κίνδυνοι – προφύλαξις – Θεραπεία, Ονειρώξεις – Σπερματόρροια. Μελέτη κοινωνική δια γονείς, Διδασκάλους και Νέους». Το αντεπιστέλλον μέλος της Μαιευτικής και Γυναικολογικής Εταιρίας Παρισίων και της Γαλλικής εταιρίας της Ευγονικής, με την 96σέλιδη μελέτη του έσπαγε τα ταμπού της εποχής και μιλούσε για ένα τόσο «ιδιαίτερο» θέμα. Σύμφωνα με τον γιατρό, η μάστιγα του αυνανισμού είχε «μολύνει» τους νέους.

«Ο αυνανισμός είναι ευρύτατα διαδεδομένος παρ’ ημίν και αριθμεί δυστυχώς θύματα απειράριθμα μεταξύ της ελληνικής νεολαίας».

Ο συγγραφέας στο πολύτιμο έργο του ορίζει καταρχάς τι είναι ο αυνανισμός, ποιές θεωρίες υπάρχουν επί του θέματος, τις μορφές και τα είδη του. Αναλύει επιστημονικά τα αίτια του αυνανισμού λέγοντας ότι «το γενετήσιον ένστικτο το οποίο έσωθεν δρα ως ειδικός εσωτερικός ερεθισμός, οδηγεί συχνότερον εις τον αυνανισμό παρά η διδασκαλία και η μύησις εκ των έξω».

Συνέπειες και θεραπείες του αυνανισμού

Αναλυτική περιγραφή γίνεται για τις συνέπεις του αυνανισμού στο νευρικό, αναπνευστικό, πεπτικό, κυκλοφορικό, μυϊκό και γεννητικό σύστημα του ανθρώπου. Οι οικογενειακές, κοινωνικές και ατομικές συνέπειες δεν θα μπορούσαν να λείψουν από μια τέτοια έκδοση, ενώ προτείνονται και όλες οι θεραπείες της εποχής, που περιλαμβάνουν ακόμη και χάπια. Ο γιατρός Μωυσείδης δίνει ακριβή εικόνα για πως δείχνει κάποιος από τους «υπεράριθμους».

Στη σελίδα 38 γράφει: «Φυσιογνωμία αυνανιστού: οι αυνανιστές είνε γενικώς ωχροί, μελαγχολικοί, σιωπηλοί και επιζητούν την απομόνωση. Φυσιογνωμία αυνανίστριας: Εις τας νεανίδας η γαιώδης χροιά του δέρματος και η σκληρότης των απισχνασμένων περιφερειών δίδουν συχνά εις τις αυνανίστριας όψιν ήκιστα συμπαθητικήν. Όταν οι κορασίδες παρουσιάζουν κόπωσιν, όψιν ωχρά και κακήν στάση του σώματος και αυτά δεν οφείλονται εις οργανικάς παθήσεις, συχνά ο αυνανισμός είνε η αιτία της σωματικής και ψυχικής εξαντλήσεως».