Η πρώτη πιστωτική κάρτα ήταν αποτέλεσμα μιας κακιάς στιγμής. Γιατί ονομάστηκε “diners”; Ποια ήταν η πρώτη χρήση που αφορούσε αποκλειστικά επιχειρηματίες;

Η εφεύρεση της πιστωτικής κάρτας ήταν αποτέλεσμα μιας άτυχης στιγμής

Ένα βράδυ του 1949 στο εστιατόριο “Major’s Cabin Grill” της Νέας Υόρκης,  συναντήθηκαν ο Frank X. McNamara, επικεφαλής της Hamilton Credit Corporation και κάποιοι συνεργάτες του για να συζητήσουν το χρέος ενός πελάτη.

‘Οταν το δείπνο έφτανε στο τέλος, ο McNamara ανακάλυψε ότι δεν είχε μετρητά να πληρώσει για το γεύμα του και ήταν αναγκασμένος να τηλεφωνήσει στη σύζυγό του για να του φέρει χρήματα. (Προφανώς οι φίλοι του αγνοούσαν το κέρασμα).

Η δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε, αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία μιας κάρτας που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με πολλαπλούς τρόπους.

“Όροι και προϋποθέσεις”

Το 1950 δημιουργήθηκε το “Diners Club”, που πήρε το όνομα του από την αγγλική λέξη “diner” που σημαίνει δείπνο.

Το όνομα επιλέχθηκε από το ατυχές περιστατικό με πρωταγωνιστή τον McNamara, το βράδυ που δειπνούσε με την παρέα του στο εστιατόριο.

Η κάρτα του “Diners Club” είχε το όνομα του κατόχου και τον αριθμό της κάρτας στη μία όψη και μία λίστα από 28 εστιατόρια και νυχτερινά κέντρα του Μανχάταν στην άλλη όψη.

Ο McNamara απευθύνθηκε σε επαγγελματίες στον χώρο των πωλήσεων που λόγω της εργασίας τους δειπνούσαν συχνά με πελάτες τους σε εστιατόρια της Νέας Υόρκης.

Οι κάτοχοι της κάρτας χρεώνονταν μια ετήσια συνδρομή 3 δολαρίων, ενώ ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν άτοκα όλο το ποσό σε προθεσμία 60 ημερών. Το “Diners Club” αναλάμβανε να πληρώσει το εστιατόριο που συμμετείχε στο πρόγραμμά του αφαιρώντας προμήθεια 7% ανά συναλλαγή.

Μέσα σε ένα χρόνο, το 1951, υπήρχαν 20.000 μέλη – κάτοχοι προνομίων του “Diners Club”. Μια δεκαετία αργότερα, η κάρτα αντικαταστάθηκε με πλαστικό.

“American Express”, “Visa”,  “Mastercard” αλλά και η καινοτομία της Bank of America κάνουν την εμφάνιση τους 

Η ιδέα της “American Express” δημιουργήθηκε το 1950. Οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι που τελικά δεν μπόρεσε να βγει στην αγορά εγκαίρως. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η δυναμική εμφάνιση της “Diners” που είχε μονοπωλήσει την αγορά. Το 1958, η εταιρία πήρε τη δική της θέση στην βιομηχανία του “πλαστικού χρήματος” χαράζοντας μια εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία και σε άλλες χώρες.

Η “Bank Of America” εξέδωσε την πρώτη πιστωτική κάρτα που παρείχε στους κατόχους της επιλογές πληρωμής. Οι κάτοχοι της “BankAmericard” είχαν την επιλογή είτε να πληρώσουν τη συνολική οφειλή τους είτε να πληρώσουν το οφειλόμενο ποσό σε έντοκες δόσεις. Το 1966 η “Bank of America” υπέγραψε συμφωνίες με τράπεζες σε άλλες Πολιτείες που τους παρείχαν το δικαίωμα να εκδώσουν πιστωτικές κάρτες “BankAmericard” διαδίδοντάς την και στις υπόλοιπες Πολιτείες των ΗΠΑ.

Το ίδιο έτος τέσσερις τράπεζες της Καλιφόρνιας ίδρυσαν την “Western States Bancard Association” και εισήγαγαν τη “Master Charge” ως ανταγωνιστή της “BankAmericard”. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 αυτό που αποτελούσε μια αμερικανική καινοτομία επεκτάθηκε και στον υπόλοιπο κόσμο, ενώ από το 1976 η “BankAmericard” μετονομάστηκε σε “VISA” και το 1979 η “Master Charge” μετονομάστηκε σε “Μaster Card”.

Στην αρχική φωτογραφία εικονίζεται ο εμπνευστής του Diners Club,  Frank X. McNamara

Με πληροφορίες από το Sciense Illustrated  και το άρθρο του διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνου Ι. Λοΐζου, στην έντυπη έκδοση της Καθημερινής 

Διαβάστε ακόμα στη ΜτΧ: Περίπτερα, κομμωτήρια, αρωματοπωλεία και σαπουνοπωλεία. Οι επιχειρήσεις που άνοιξαν οι πρόσφυγες της Μικρασίας, που απογείωσαν την οικονομία παρά την αφιλόξενη υποδοχή, λόγω της κρατικής ανικανότητας…