Η θρυλική φωτορεπόρτερ που κατάγραψε το θάνατο του πεζοναύτη στο Βιετνάμ. 40 χρόνια μετά βρίσκει τον στρατιώτη που επέζησε και της εξομολογείται, ότι οι φωτογραφίες της, στοίχειωσαν όλη του τη ζωή

Βιετνάμ, 1967.Ο πεζοναύτης Βέρνον Γουάικ ακούει την κραυγή του πεσμένου συντρόφου του και γονατίζει δίπλα του.

Βάζει το αυτί πάνω στην καρδιά του στρατιώτη, ελπίζοντας να ακούσει τον χτύπο της. Τίποτα, είναι νεκρός.

Ο Γουάικ κοιτά τον ουρανό, το βλέμμα του γεμάτο οδύνη.

Την τραγική στιγμή απαθανάτισε η Γαλλίδα φωτογράφος Κάθι Λερόι, που ακολουθούσε τους Αμερικάνους πεζοναύτες στο Βιετνάμ, την άνοιξη του 1967.

Η Λερόι ήταν 22 χρονών, είχε ύψος 1.52, ζύγιζε 39 κιλά και κουβαλούσε εξοπλισμό που έφτανε τα 40 κιλά. Φορούσε αρβύλες 4 νούμερα μεγαλύτερα απ’ το δικό της και για τρεις βδομάδες κάθε μήνα, διέσχιζε τους βάλτους, τα δάση και τα υψώματα του Βιετνάμ.

Για κάθε φωτογραφία που έμπαινε σε έντυπο, έπαιρνε 15 δολάρια. Βέβαια, κάθε φωτογραφία που έβγαζε εκείνη μπορεί να κόστιζε τη ζωή της.

Την έδιωξαν από την πρώτη γραμμή για έξι μήνες, επειδή τόλμησε να «πάει κόντρα» σε έναν αξιωματικό.

Όταν επέστρεψε στη μάχη, κινδύνευσε να σκοτωθεί. Της έσωσε τη ζωή η κάμερά της, πάνω στην οποία καρφώθηκε μια σφαίρα, που θα την χτύπαγε στην καρδιά.

Οι τελευταίες λέξεις που άκουσε πριν λιποθυμήσει, ήταν «νομίζω ότι είναι νεκρή, κύριε λοχία».

Ο πεζοναύτης της φωτογραφίας, 38 χρόνια μετά

Μετά τον πόλεμο, ο Βέρνον Γουάικ, τον οποίο απαθανάτισε η Γαλλίδα το 1967, επέστρεψε στο σπίτι του, στο Πρέσκοτ της Αριζόνα. Σωματικά ήταν υγιής, αλλά είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα.

Παντρεύτηκε 4 φορές, απέκτησε δύο κόρες, με τις οποίες δεν είχε καμία επαφή και ζούσε με σύνταξη 325 δολαρίων το μήνα.

Είχε κάνει τατουάζ στα χέρια του, τα ονόματα των νεκρών συντρόφων του.

Όταν ρωτήθηκε για την ιστορία των φωτογραφιών, είχε πει: “Άκουσα ένα θόρυβο και όταν σήκωσα το κεφάλι μου είδα τον φίλο μου, τον Ροκ. Το σώμα του έπεσε στο έδαφος και εγώ όρμησα πάνω του. Το μόνο που άκουγα, ήταν τον χτύπο της καρδιάς του, που εξασθενούσε. Η σφαίρα ήταν στο στήθος του”.

Αν η Λερόι είχε συνεχίσει να τραβάει φωτογραφίες, θα βλέπαμε τώρα τον Γουάικ να αρπάζει το τουφέκι του νεκρού Ροκ και να τρέχει προς τον εχθρό, φωνάζοντας «Θα του σκοτώσω όλους!».

Η ιστορία της ζωής του ήταν περιπετειώδης. Το 2003, ο Γουάικ πυροβόλησε κατά λάθος τον εαυτό του, με το πιστόλι που έχει βάλει στην τσέπη του παντελονιού του, ενώ το 2004 το σπίτι του κάηκε ολοσχερώς.

Η Λερόι τον βρήκε μετά τη φωτιά και τον φωτογράφισε στο μικρό διαμέρισμα που μετακόμισε. Της εκμυστηρεύτηκε, ότι οι φωτογραφίες της τον στοιχειώνουν ακόμα.

Δύο μέρες μετά, ο Γουάικ έπαθε εγκεφαλικό και έμεινε τυφλός και παράλυτος. Έκτοτε, μένει με την αδερφή του. Είναι 67 ετών.

Η Κάθι Λερόι πέθανε το 2006 από καρκίνο στους πνεύμονες.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι δύο πολεμικοί φωτορεπόρτερ που ερωτεύθηκαν στον πόλεμο. Σκοτώθηκαν και οι δύο σε μάχες τραβώντας φωτογραφίες. Γκέρντα Τάρο και Ρόμπερτ Κάπα