Γιάννης Κούρος, ο σύγχρονος Φειδιππίδης που “έσπασε” τα ρολόγια και έφτασε στη Σπάρτη πριν προλάβουν να ετοιμάσουν την τελετή τερματισμού. Έκοψε πρώτος το νήμα σε 53 υπερμαραθώνιους και μπήκε στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες

Το 490 π.Χ. οι Αθηναίοι στέλνουν τον καλύτερο αγγελιαφόρο τους στη Σπάρτη για να ζητήσουν τη βοήθεια των Λακεδαιμονίων για να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες. Ήταν ο Φειδιππίδης, ένας Αθηναίος που φημιζόταν για τις αντοχές του και κλήθηκε να καλύψει μια απόσταση περισσότερο από 200 χιλιόμετρα όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

Τις πρώτες απογευματινές ώρες ξεκίνησε από την αγορά της Αθήνας, κατευθύνθηκε στην Ελευσίνα, τα Μέγαρα και στην αρχαία Κόρινθο, συνέχισε προς τη Νεμέα και το απόγευμα της επόμενης ημέρας έφτασε στην Τεγέα και αργότερα στη Σπάρτη.

Στη διάρκεια του ταξιδιού του έκανε μόνο λίγες στάσεις για ανεφοδιασμό και κατάφερε να φτάσει στη Σπάρτη περίπου σε 40 ώρες. Αφού περίμενε την απόφαση των Σπαρτιατών έτρεξε πίσω στην Αθήνα και ανήγγειλε τα νέα. Λίγες ημέρες αργότερα, οι Αθηναίοι κατατρόπωσαν τους Πέρσες στον Μαραθώνα χωρίς τη βοήθεια των Σπαρτιατών και ο Φειδιππίδης έγινε ο πιο γνωστός δρομέας της αρχαιότητας, ο άθλος του οποίου μνημονεύτηκε από τον Ηρόδοτο.

Το 2005 ο Έλληνας υπερμαραθωνοδρόμος, Γιάννης Κούρος ακολούθησε τα χνάρια του Αθηναίου δρομέα και έκανε τη διαδρομή «Αθήνα –Σπάρτη -Αθήνα» μήκους 490 χλμ σε 63 ώρες.

Τα ξένα μέσα τον αποκάλεσαν «Τρέχοντα θεό» αλλά και «σύγχρονο Φειδιππίδη», καθώς θεωρείται από τους σημαντικότερους δρομείς, ο οποίος κατέχει μερικές από τις καλύτερες επιδόσεις που έχουν καταγραφεί ποτέ. Έχει καταρρίψει πάνω από 160 παγκόσμια ρεκόρ και έχει κερδίσει τέσσερις φορές το “Σπάρταθλον”.

Ο Κούρος γεννήθηκε το 1956 στην Τρίπολη. Μεγάλωσε σε ένα βίαιο οικογενειακό περιβάλλον, που όπως είχε αναφέρει, τον έκανε να αναζητήσει καταφύγιο στον αθλητισμό. Σε ηλικία 10 ετών ήρθε πρώτος σε αγώνα μήκους και ασχολήθηκε με τον στίβο. Στην εφηβεία κέρδισε πολλές πρωτιές στους σχολικούς αγώνες και αφοσιώθηκε στο τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων.

Σε ηλικία 16 ετών ο προπονητής της Τρίπολης τον είδε να αθλείται στο στάδιο και του ζήτησε να τρέξει μια απόσταση χιλίων μέτρων. Ο προπονητής ενθουσιάστηκε με την επίδοση του και τον προέτρεψε να ασχοληθεί σοβαρά με τον πρωταθλητισμό.

Ο Κούρος συμμετείχε μαζί με άλλους αθλητές του νομού στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στην Ολυμπία, όπου ο νικητής θα περνούσε κατευθείαν στην Γυμναστική Ακαδημία. Εκείνη την ημέρα το λεωφορείο που τους μετέφερε στην Ολυμπία καθυστέρησε και μπήκε στον αγώνα χωρίς ζέσταμα. Τερμάτισε δεύτερος και έτσι δεν κατάφερε το στόχο του. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να ασχοληθεί με το τρέξιμο. Εξακολούθησε να αγωνίζεται και το 1977 σε ηλικία 21 ετών, έτρεξε τον πρώτο του Μαραθώνιο με χρόνο 2:43:15.

Για να ζήσει έκανε περιστασιακές δουλειές και κάθε βράδυ έκανε προπονήσεις

Το “Σπάρταθλον”

Τη δεκαετία του ’80 άρχισε να σπάει όλα τα παγκόσμια ρεκόρ και να βελτιώνει συνεχώς τους χρόνους του. Μια από τις μεγάλες στιγμές της καριέρας του ήταν στο “Σπάρταθλον” που διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1983. Ο θεσμός ήταν έμπνευση Άγγλων πιλότων της RAF και ήταν το πρώτο ανοιχτό διεθνές “Σπάρταθλον”, όπου πήραν μέρος μερικοί από τους καλύτερους αθλητές του κόσμου.

Οι δρομείς ξεκίνησαν από την Αθήνα και χάραξαν την πορεία που είχε ακολουθήσει ο Φειδιππίδης πριν από 2.500 χρόνια. Μετά τα Μέγαρα ο Κούρος προηγήθηκε και μέχρι τη Σπάρτη δεν έχασε το προβάδισμα. Τερμάτισε πρώτος με 3 ώρες και 15 λεπτά διαφορά από τον δεύτερο.

Οι ξένοι διοργανωτές είχαν αναφέρει ότι ο καλύτερος χρόνος που θα μπορούσε να κάνει ένας αθλητής ήταν 27 ώρες. Ο Κούρος κάλυψε απόσταση 250 χιλιομέτρων σε 21 ώρες και 50 λεπτά.

Μπήκε στην πόλη στις πέντε τα ξημερώματα, αιφνιδιάζοντας τις αρχές της Σπάρτης που τον περίμεναν στις δέκα το πρωί. Οι Βρετανοί θεωρούσαν απίθανη την επίδοση του!

Την επόμενη χρονιά επανέλαβε την επιτυχία κάνοντας ένα ακόμα ρεκόρ. Αυτή τη φορά οι φορείς τον υποδέχτηκαν στα σύνορα της Αρκαδίας και τον συνόδεψαν στο άγαλμα του Λεωνίδα, όπου τον στεφάνωσαν και του προσέφεραν ένα κύπελλο με νερό.

Συνολικά κέρδισε τέσσερις φορές το “Σπάρταθλον”. Το 1983 ολοκλήρωσε 25 μαραθώνιους και μέχρι το 2000, έκοψε πρώτος το νήμα σε 53 υπερμαραθώνιους, καταγράφοντας ρεκόρ που συμπεριλήφθηκαν στο βιβλίο Γκίνες.

Τη δεκαετία του ’90 μετακόμισε στην Αυστραλία και συνέχισε να τρέχει σε διεθνείς αγώνες. Παράλληλα με τον αθλητισμό ασχολήθηκε με τη συγγραφή βιβλίων και ποιημάτων.

Στο βιβλίο του «Το εξαήμερο του αιώνα» αναφέρει: «Όταν το σώμα παραδίδεται, τότε μόνο η δύναμη της θέλησης μπορεί να το ενεργοποιήσει. Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τι συμβαίνει στο μυαλό, στην ψυχή ενός δρομέα, στις αισθήσεις του και πέρα από αυτές… στην προσπάθεια του να αρνηθεί το σώμα του. Ο δρομέας που είναι σε θέση να συνεχίσει, είναι αυτός που έχει καταφέρει να κάνει την υπέρβαση σε ένα μεταφυσικό επίπεδο.»

Στο ντοκιμαντέρ που γύρισε ο Ηλίας Γιαννακάκης με τίτλο «Γιάννης Κούρος Αενάως Κινούμενος” έλεγε ότι θα ήθελε να τρέξει ξανά ολόκληρη τη διαδρομή του Φειδιππίδη και να κάνει και την επιστροφή. Πράγματι το 2005 έτρεξε στον Φειδιππίδειο δρόμο την διαδρομή «Αθήνα –Σπάρτη -Αθήνα» μήκους 490 χλμ σε 63 ώρες, δηλαδή περίπου σε 2,5 ημέρες.

Μέχρι σήμερα έχει τρέξει σε πολλούς διεθνείς αγώνες και κατέχει τις καλύτερες επιδόσεις που έχουν καταγραφεί σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων. Τα ρεκόρ που σημείωσε τις χρονιές: 1983, 1984, 1986 και 1990 στο “Σπάρταθλον” δεν έχουν καταρριφθεί ακόμα.

Άννα Καρατάσιου

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Ήρθα να τρέξω για 7 εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες». Στέλιος Κυριακίδης, ο δρομέας που όταν νίκησε στον Μαραθώνιο της Βοστώνης ζήτησε από τους Αμερικανούς να βοηθήσουν την Ελλάδα